Okoliczności powstania tej trzyaktowej opery do libretta Nahuma Tate’a spowijają mroki historii. Oryginalny rękopis zaginął, brak też pewności co do tego, czy prawykonanie opery w Chelsea w 1689 roku nie było w istocie wznowieniem wystawianego już wcześniej spektaklu. Pewnym jest natomiast, że w XX wieku dzieło to zyskało należytą sławę i stało się jedną z najczęściej nagrywanych oper sprzed epoki Mozarta.
Podstawą dla tego genialnego utworu angielskiego baroku jest historia tragicznej miłości Dydony i Eneasza, przekazana w Wergiliuszowej „Eneidzie”. Henry Purcell zdołał przełożyć na język dźwięków dramat postaci i różnorodność emocji bohaterów. W niewielkiej pod względem rozmiarów formie kompozytor mieści bogactwo symboliki starożytnej opowieści o sile miłości i przeznaczenia.
Obsada i twórcy
Spektakl reżyseruje Natalia Kozłowska, za scenografię odpowiedzialna jest Marlena Skoneczno, choreografia to Edgar Lewandowski, przygotowanie zespołu wokalnego – Lilianna Krych, reżyseria świateł: Natalia Kozłowska, asystentem reżysera jest Sławomir Jurczak, a inspicjentem: Tatiana Hempel-Gierlach. Kierownictwo muzyczne objął Krzysztof Garstka.
W rolę Belindy wcieliła się Marta Boberska, Dydony: Aneta Łukaszewicz/Olga Pasiecznik, Drugiej Damy: Agnieszka Kozłowska, Eneasza: Witold Żołądkiewicz/Michał Janicki, Czarownicy: Dorota Lachowicz/Małgorzata Bartkowska, Pierwszej Wiedźmy/Ducha: Małgorzata Grzegorzewicz-Rodek, Drugiej Wiedźmy/Ducha: Iwona Lubowicz, a Sailora – Jakub Grabowski.