„Gdy kobiety milczały”. Powieść biograficzna o wielu twarzach George Sand

To francuska pisarka epoki romantyzmu, bodaj najsłynniejsza w XIX wieku. George Sand była wyjątkowa i intrygująca. Jako niepokorna arystokratka i republikanka, wywrotowa pisarka i wolnomyślicielka, a także kobieta w spodniach i z cygarem w ustach czy kochanka Alfreda de Musseta i Fryderyka Chopina. Uchodziła za przyjaciółkę Liszta, Delacroix i Balzaka, a przy tym walczącą o prawa kobiet i prawa robotników krewną królów, niespokojną, niepokorną. Ni to wamp, ni androgyne. Magdalena Niedźwiedzka, autorka książki „Gdy kobiety milczały” podejmuje walkę z nieuprawnionymi karykaturami swojej bohaterki, które przedstawiają pisarkę jako wyrachowaną, biseksualną nimfomankę lub przeciwnie – dobrotliwą, łagodną panią z Nohant. Osobowość pani Sand była bowiem niezwykle złożona, a przez to fascynująca. Artystka odgrywała w życiu wiele ról, a w swojej powieści historycznej Niedźwiedzka odsłania kilka z nich.

„George Sand jest dla mnie kimś szczególnym, to jedna z tych kobiet, które uczą, jak żyć w sposób pełny. Mijają lata, a ona wciąż się nie starzeje, nadal znajduje się w awangardzie, niejedna i niejeden z nas wciąż nie ma w sobie jej swobody bycia i swobody wyrażania siebie. Warto o niej czytać, warto się przyglądać jej pasjom i słabościom, bo pomaga to odkryć samego siebie.

Interesował ją człowiek i prawda o nim, szukając tej prawdy być może zdarzało jej się popadać w śmieszność, niemniej jej odwaga, wnikliwość i niewątpliwy talent chronią ją przed zapomnieniem” – pisze autorka na swojej stronie internetowej o bohaterce swojej najnowszej powieści.

O autorce

Magdalena Niedźwiedzka to autorka zbeletryzowanych biografii „Królewska heretyczka” i „Maria Skłodowska-Curie” oraz cykli „Opowieści z angielskiego dworu” („Karol”, „Diana” i „Camilla”) i „Zmierzch Jagiellonów”.

Łączy pracę na uczelni technicznej z pisaniem powieści. W wolnych chwilach maluje obrazy olejne.