Z twardej ręki na równego chłopa. „Świadkowie Putina” o kulisach przejęcia władzy

Gdy 31 grudnia 1999 roku Władimir Putin wstąpił na fotel prezydenta Rosji, reżyser tego filmu był szefem departamentu dokumentalnego rosyjskiej telewizji publicznej. Kraj przechodził wtedy z epoki Borysa Jelcyna do autorytarnego reżimu Putina. Witalij Manski był świadkiem tego, jak podjął on pierwsze kroki, aby zlikwidować demokratyczne reformy Jelcyna. Na podstawie unikatowych materiałów z lat 1999-2000, relacji świadków oraz własnych doświadczeń stworzył niezwykle intymny portret Władimira Putina i przełomowego okresu w historii Rosji. Dziś reżyser filmu „Świadkowie Putina” mieszka na Łotwie, a większość członków sztabu wyborczego prezydent aRosji albo nie żyje, albo mieszka poza granicami kraju.

Ten rosyjski „House of Cards” po raz pierwszy odkrywa kulisy dojścia do władzy Władimira Putina. Witalij Manski, którego poprzednie dzieło, „Pod opieką wiecznego słońca”, zwycięzca 13. Millennium Docs Against Gravity, ujawniało realia codziennego życia w Korei Północnej, tym razem pokazuje zabiegi PR-owe stosowane podczas pierwszej kampanii wyborczej Putina, nasuwające skojarzenia z propagandowymi działaniami Josepha Goebbelsa. „Najważniejsze, żeby ludzie uwierzyli we wszystko co mówimy i robimy. Mają uwierzyć, że działamy ze szczerych pobudek, kierując się tylko i wyłącznie interesem narodowym. To podstawa. To klucz do sukcesu” – wykłada swoją metodę Putin.

Jesteśmy świadkami zaaranżowanej przez reżysera wizyty Putina u jego dawnej wychowawczyni w rodzinnym Petersburgu. Rejestracja spotkania miała przedstawić przyszłego prezydenta w niezwykle pozytywnym, ciepłym świetle. Film otrzymał już Grand Prix dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach w 2018 roku, a także Brązowego Konia dla Najlepszego Zagranicznego Filmu Dokumentalnego na Festiwalu w Sztokholmie.

O reżyserze

Witalij Manski to jeden z najbardziej uznanych współczesnych rosyjskich dokumentalistów i producentów filmowych. Urodzony w 1963 roku we Lwowie. Ukończył moskiewską szkołę VGIK (pracownia Medinskiego). Jego pierwsze dzieło filmowe ujrzało światło dzienne w 1989 roku. Od tamtej pory nakręcił ponad 30 filmów, które pokazywano na festiwalach na całym świecie, wielokrotnie je nagradzając. Od 1996 Manski pracuje dla różnych rosyjskich kanałów telewizyjnych, popularyzując kino dokumentalne w telewizji.

Wówczas zainicjował projekt mający na celu archiwizację amatorskich filmów wideo nakręconych w czasach ZSRR od lat 30. do lat 90. XX wieku. Jest producentem rosyjskiej nagrody Lavrovaya Vetv (Gałązka Laurowa), przyznawanej najlepszym rosyjskim filmom dokumentalnym oraz prezesem corocznego Moskiewskiego Festiwalu Filmów Dokumentalnch ARTDOKFEST. Kontynuuje współpracę z wieloma studiami i kanałami telewizyjnymi w Rosji i za granicą jako niezależny producent. Od 2015 roku mieszka w Rydze.