Duszny świat i pragnienie wolności. Dramat „Hedda Gabler” w Teatrze Narodowym

Tytułowa bohaterka jest nieprzewidywalna, buntuje się, walczy, ale i ucieka w życie wyobrażone. W gorzkim, ironicznym utworze Henrika Ibsena, mistrza realistycznego dramatu psychologicznego, jest częścią dusznego mieszczańskiego świata, z którego za wszelką cenę chce się wyzwolić. Dąży do samostanowienia, poszukuje prawdziwego piękna oraz pragnie głębokich doznań. W interpretacji Kuby Kowalskiego, który po raz pierwszy reżyseruje na narodowej scenie, „Hedda Gabler” jest dziełem poetyckim. W roli tytułowej obsadził on Wiktorię Gorodeckaję, której partnerują m.in. Mateusz Rusin czy Dominika Kluźniak.

Na scenie przy Wierzbowej emocje ujawnią się z całą siłą, odsłaniając przed widzami wewnętrzny, subiektywny świat głównej bohaterki, uwikłanej w zależności rodzinno-towarzyskie. – To jest materiał, który naprawdę zachęca do poszukiwania głębokiej, niebanalnej psychologii. Poprzeczka w tym dramacie ustawiona jest wysoko, co zrobić ze swoim życiem, żeby miało ono wagę? – zastanawia się reżyser.

– Główną rozgrywającą jest Hedda, tak jak to zostało zapisane w sztuce. Na tym też polega fenomen tej postaci, która kreuje świat, popycha ludzi i nawet jeśli ma do czynienia z ludźmi świadomymi mniej lub bardziej, to oni się jej poddają – mówi Dominika Kluźniak, która wciela się w postaci Pani Elvsted. – Do samego końca zaciekle walczy o swoją niezależność. W tę postać wpisana jest absolutna niechęć wchodzenia w jakąkolwiek relację, która by ją ograniczała lub w ogóle definiowała. Hedda Gabler to marzenie o całkowitej i bezkompromisowej wolności – mówi Kuba Kowalski.

Twórcy i obsada spektaklu

Spektakl reżyseruje Kuba Kowalski, za scenografię odpowiada Arek Ślesiński, muzykę: Radosław Duda, choreografię: Łukasz Przytarski, a reżyserię światła: Damian Pawella.

W obsadzie znaleźli się: Wiktoria Gorodeckaja, Dominika Kluźniak, Aleksandra Justa, Oskar Hamerski, Mateusz Rusin, Przemysław Stippa oraz Radosław Duda (wykonanie muzyki na żywo).