Śni z otwartymi oczami i prosi, żebyśmy zrobili to samo. Biografia reżysera wyobraźni

Ta książka to nie wywiad rzeka, choć stanowi efekt kilkudziesięciu godzin rozmów przeprowadzonych w domu Christophera Nolana w Hollywood w ciągu trzech lat. To niespotykane dotąd intymne spojrzenie na reżysera, który szczyci się tym, że umie rozpłynąć się w powietrzu. To prawdziwa gratka dla miłośników twórczości tego cenionego artysty, który do tej pory wolał kryć się za swoimi dziełami i za kamerą. Do filmów Nolana łatwo się wchodzi, ale diabelsko trudno z nich wyjść. Autor Tom Shone próbuje odnaleźć się w labiryntach, skutecznie budowanych przez Anglika odnoszącego największe kasowe sukcesy w Hollywood od czasów Hitchcocka. Dociera do nigdy dotąd niepublikowanych informacji, anegdot, zdjęć i dokumentów. Znajduje odpowiedzi na szereg pytań, m.in. jakimi zasadami kieruje się Nolan przygotowując swoje filmy, jak bardzo osobiste są jego prace, czego się boi czy jaka jest idealna długość fabuły? Można dzięki temu odkryć tajemnice reżysera, a przy okazji dowiedzieć się jak powstawały filmy „Batman”, „Interstellar”, „Oppenheimer” czy „Incepcja”.

„Jeśli chodzi o samego Nolana, to wiadomo o nim niewiele, bo przez lata doskonalił sztukę opowiadania o swoich filmach, jednocześnie nie zdradzając niczego na swój temat. Z tego powodu osoby piszące o nim notki biograficzne mielą w kółko tę samą garstkę faktów. Posiada podwójne obywatelstwo i wychowywał się w Londynie i Chicago. Ojciec, z pochodzenia Anglik, pracował w branży reklamowej. Matka, z pochodzenia Amerykanka, była stewardesą, a później nauczycielką. Nolan spędził znaczną część swoich nastoletnich lat w szkole z internatem w Hertfordshire i uczęszczał do University College London, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Emmę Thomas. Mają czwórkę dzieci. I tyle.

Reżyser okazuje się równie tajemniczy, jak grany przez Hugh Jackmana magik z filmu Prestiż (Prestige, 2006) słuchający oklasków pod sceną, pod którą przed chwilą zniknął. (…) Ta książka nie jest biografią, choć rozpoczyna się od opisu młodości Nolana, po którym następuje chronologiczny przemarsz przez jego filmy. Podczas pierwszego spotkania Nolan chętnie opowiadał mi o swoim dorastaniu po dwóch stronach Atlantyku, doświadczeniach w szkole z internatem, o tym, co na niego wpłynęło i co go inspirowało, zanim wziął do ręki kamerę filmową. Jednak niemal alergicznie reaguje na biograficzną interpretację swoich dzieł” – czytamy we fragmencie książki.