Reportaż „Ich matki, nasi ojcowie”. Niewygodna historia powojennej Polski
6 października, 2020
„Sportsmenki”. Portrety pierwszych polskich olimpijek, medalistek, rekordzistek
7 października, 2020

„Dni długie jak lata”. Wstrząsająca opowieść o wojnie widzianej oczyma dziecka

„Dni długie jak lata” to poszerzone wznowienie książki Bogdana Bartnikowskiego (fot. flickr.com)

Kiedy wybuchła wojna, Bogdan Bartnikowski miał siedem lat. W czasie Powstania Warszawskiego był łącznikiem i walczył na Ochocie. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecięcej wrażliwości wobec piekła wojennej rzeczywistości. „Wojna zabrała nam dzieciństwo, wielu życie. Chciałem, żeby po każdym z nas został trwały ślad…”. Nowe wydanie książki „Dni długie jak lata” zawiera ponad sto pięćdziesiąt stron dotychczas niepublikowanego tekstu.

Bogdan Bartnikowski urodził się w 1932 roku w Warszawie. W czasie Powstania Warszawskiego, po opanowaniu dzielnicy Ochota, gdzie mieszkał, przez oddziały RONA (Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Ludowa), wraz z matką zostali wypędzeni z domu i skierowani do obozu przejściowego w Pruszkowie (tzw. Durchgangslager 121), skąd 12 sierpnia 1944 r. zostali wywiezieni do KL Auschwitz-Birkenau.

W obozie został zarejestrowany jako więzień 192731. Przebywał w Birkenau, najpierw w bloku dziecięcym obozu kobiecego, a następnie w sektorze B11a obozu męskiego, gdzie byli więzieni chłopcy z Warszawy. 11 stycznia 1945 r. został razem z matką ewakuowany do Berlina-Blankenburga (komando robocze obozu Sachsenhausen), gdzie do wyzwolenia w dniu 22 kwietnia 1945 r. pracował przy odgruzowywaniu miasta.

Autor opowiadań i powieści

Po wyzwoleniu powrócił wraz z matką do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim stracił ojca. Przerwaną przez wojnę naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Po wieloletniej służbie wojskowej pracował jako dziennikarz. Bartnikowski, mając w pamięci przeżycia z okresu okupacji i uwięzienia w obozach, napisał i wydał książki o losach polskich dzieci w latach wojny: zbiór opowiadań „Dzieciństwo w pasiakach” oraz powieści „Daleka droga”, „Powrót nad Wisłę” i w 1989 roku „Dni długie jak lata”.

Obecnie jest na emeryturze. Pracuje społecznie w Związku Literatów Polskich i Związku Powstańców Warszawskich. Odznaczony został Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *