Kunsztowne arie i zabawne dialogi. Opera „Cyrulik sewilski” w Teatrze Królewskim

To jedno z najsłynniejszych dzieł, choć jego napisanie zajęło Gioacchini Rossiniemu ponoć zaledwie trzy tygodnie. „Il barbiere di Siviglia”, czyli „Cyrulik sewilski” okazał się jednym ze szczytowych osiągnięć w gatunku „opera buffa”. Skrząca się od oryginalnych muzycznych pomysłów kompozycja obfituje w kunsztowne arie i zabawne dialogi. Doskonałość muzycznych rozwiązań potęguje libretto, które Cesare Sterbini ułożył na podstawie sztuki Pierre’a Beaumarchais’go. Spektakl na deskach Teatru Królewskiego w Starej Oranżerii w Łazienkach Królewskich w Warszawie premierowo wystawia Polska Opera Królewska. Kierownictwo muzyczne objął Dawid Runtz, a reżyseruje Jitka Stokalska.

Nie każdy pamięta, że prapremiera słynnej opery Rossiniego odbyła się pod tytułem „Almaviva, ossia L’inutile precauzione”, czyli „Almaviva lub Zbyteczna ostrożność”. Zmiana oryginalnego tytułu stanowiła jeden z licznych zabiegów mających na celu zjednanie rzymskiej publiczności. Spodziewano się bowiem, że wykorzystanie przez młodego Rossiniego tekstu, na kanwie którego powszechnie szanowany Giovanni Paisiello skomponował wcześniej własną operę, może wzbudzić negatywne emocje.

I rzeczywiście, na nic się zdało uzyskanie zgody mistrza oraz wyjaśnienie dołączone do programu. Wszelkie próby załagodzenia sytuacji okazały się daremne, a premiera, która odbyła się w Teatro Argentina w Rzymie 20 lutego 1816 roku, zakończyła się fiaskiem. Jednak już drugie przedstawienie publiczność przyjęła z należytym uznaniem. Wkrótce zaś opera zyskała sławę nie tylko we Włoszech, ale i na całym świecie. Przyjąwszy ostatecznie tytuł tożsamy z literackim pierwowzorem, „Il barbiere di Siviglia” Rossiniego bawi i zachwyca również dziś. 

Twórcy i obsada

Scenografia powstała pod kierunkiem Marleny Skoneczko, reżyseria świateł to zadanie Karoliny Gębskiej, której asystuje Marek Zamojski, a za ruch sceniczny odpowiada Alisa Makarenko. Przygotowanie zespołu wokalnego przypadło Liliannie Krych, a asystentami reżysera są Sławomir Jurczak i Agnieszka Kozłowska. Drugim dyrygentem została Lilianna Krych, realizacja oświetlenia to Piotr Rudzki, konsultacji iluzjonistycznych dokonał Maciej Pol, a inspicjentem jest Agnieszka Orlikowska.

W rolę Hrabiego Almavivy wcielają się: Karol Kozłowski/Sylwester Smulczyński/Leszek Świdziński, Figaro: Tomasz Rak/Robert Szpręgiel/Witold Żołądkiewicz, Rosiny: Iwona Handzlik/Aneta Łukaszewicz/Anna Radziejewska, Bartola: Robert Gierlach/Piotr Kędziora/Dariusz Machej/Andrzej Klimczak, Basilia: Wojciech Gierlach/Andrzej Klimczak/Tomasz Raff, Berty: Tatiana Hempel-Gierlach/Justyna Stępień/Anna Wyrzykowska, Fiorella/Notariusza: Paweł Michalczuk/Piotr Kędziora, Ambrogia: Jakub A. Grabowski, Oficera: Paweł Michalczuk/Sławomir Jurczak, Rossiniego: Wojciech Pałęcki, Dziewczyny I: Marta Schnura, Dziewczyny II: Maria Złotek, Gitarzysty: Mirosław Zalewski, Mimów: Jerzy Klonowski, Marcin Mastalerz i Janusz Porębski. Towarzyszy im Zespół Wokalny Polskiej Opery Królewskiej i Orkiestra Polskiej Opery Królewskiej pod dyrekcją Dawida Runtza.