Życie niezwykłe, dramatyczne, pełne pasji. Biografia „Szaflarska. Grać, aby żyć”

Jedna z najwybitniejszych polskich aktorek, ikona sceny i filmu, pozostająca w światłach sceny do ostatnich miesięcy swojego długiego, stuletniego życia. A zarazem kobieta tajemnicza, która zawsze niezwykle stanowczo strzegła swojej prywatności. Dwa lata od śmierci Danuty Szaflarskiej ukazała się książka autorstwa Katarzyny Kubisiowskiej. Przedstawia ona artystkę nieznaną, taką jaką mogli znać tylko najbliżsi: córki, wnuki oraz niewielkie grono przyjaciół. Kobietę niezwykle silną, ale i trudną, która przedłożyła aktorstwo ponad wszystko inne w życiu i która zapłaciła za to ogromną cenę.

Urodziła się w czasie wielkiej wojny, a sielskie dzieciństwo spędziła na wsi, w Beskidzie Sądeckim. Wkrótce jednak bezpieczny przewidywalny świat, jaki sobie budowała, runął. Danuta straciła ojca, siostrę i brata. Potem przyszła najstraszniejsza wojna, a wraz z nią codzienna gra ze śmiercią i głodem.

Szaflarska zaangażowała się w ruch oporu, brała aktywny udział  w powstaniu warszawskim, cudem uniknęła śmierci. Po wojnie nic już nie było takie same, również ona była już innym człowiekiem.

Musiała grać, aby żyć

Młodość i uroda predestynowały ją do ról amantek. Narodziła się nowa gwiazda. Kiedy jednak jej miejsce zajęły inne piękne i młode aktorki, ona przeistoczyła się w artystkę charakterystyczną i komediową. Jej gwiazda rozbłysła znów pełnym blaskiem na kilka lat, już pod koniec życia. Wtedy to Szaflarska stała się legendą.

Najlepsze biografie pisze życie, najszczęśliwsze – dobry los. Biografie prawdziwych artystów mają jednak swój własny scenariusz, bywają desperackie, naznaczone bólem, ale czytając je wiadomo, że nie mogły być inne. Czy życie Danuty Szaflarskiej napędzała miłość do sztuki czy lęk przed prozą życia? Odpowiedź w książce.

O autorce

Katarzyna Kubisiowska, publicystka, ukończyła filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest autorką działów kultura i reportaż „Tygodnika Powszechnego”. Wydała dotychczas trzy książki. Głośną, kontrowersyjną biografię Jerzego Pilcha – „Pilch w sensie ścisłym”, w którym odsłania oblicze pisarza, odzierając je z masek i mitów, których twórcą nieraz był sam bohater. „Rak po polsku”, wywiad rzekę z Justyną Pronobis-Szczylik, psychoonkolożką oraz jej mężem, profesorem Cezarym Szczylikiem, onkologiem. To książki o lekarzach, którzy wykonują swój zawód z determinacją i wbrew przeciwnościom losu, a także o kondycji polskiej nauki i uwikłaniu jej w politykę.

Jest też współautorką dwóch leksykonów: „Panorama kina najnowszego. 1980–1995”, wespół z Barbarą Kosecką, Wojciechem Kocołowskim i Anitą Piotrowską oraz „Lektury na ekranie, czyli mały leksykon adaptacji filmowych” z Barbarą Kosecką.