Wspomnienia i rodzinne sekrety górą. Komedia „Wiosna Juliette” w kinach

Film Blandine Lenoir to adaptacja głośnej powieści graficznej Camille Jourdy. Francuska reżyserka w delikatny i zniuansowany sposób eksploruje temat rodzinnych więzi, tajemnic oraz pojednania. Ukryte wspomnienia i niewypowiedziane prawdy stopniowo zaczynają wypływać na powierzchnię. Mocno odbijają się na nieco chaotycznych relacjach pomiędzy członkami familii. Chwilą oddechu od tych zawirowań staje się dla tytułowej bohaterki – Juliette kontakt z nowo poznanym mężczyzną. Ta pełna humoru opowieść ma też w sobie wiele uniwersalnych wartości. „Wiosna Juliette” to komedia, która otula swoim ciepłem i rozbawia jak najlepsza przyjaciółka.

Trzydziestopięcioletnia Juliette (w tej roli laureatka Cezara Izïa Higelin) to utalentowana ilustratorka książek dla dzieci. Powraca ona do rodzinnego miasta, by najbliższe dwa tygodnie spędzić u boku najbliższych, z którymi dawno się nie widziała. Rodzina Juliette stanowi prawdziwą galerię osobowości – od bujającego w obłokach ojca, przez nieobecną matkę artystkę, wiecznie zajętą swoimi sprawami siostrę, aż po ukochaną babcię, która coraz poważniej odczuwa związane ze starością ograniczenia.

Za reżyserię i scenariusz odpowiada Blandine Lenoir, za zdjęcia – Brice Pancot, za muzykę – Bertrand Belin, za montaż – Héloïse Pelloquet, za scenografię – Marie Le Garrec, a za kostiumy – Anne Blanchard. Producentami są Antoine Rein i Fabrice Goldstein. W obsadzie znaleźli się: Izïa Higelin (Juliette Tarlidch), Sophie Guillemin (Marylou), Jean-Pierre Darroussin (Léonard Tarlidch), Noémie Lvovsky (Nathalie), Salif Cissé (Pollux) i Éric Caravaca (Stéphane). Obraz ten był prezentowany na międzynarodowych festiwalach filmowych w Haugesund, Cheltenham i Londynie.

O reżyserce

Blandine Lenoir to francuska reżyserka, scenarzystka i aktorka. Jej kariera rozpoczęła się na początku lat 90. i obejmuje blisko trzydzieści ról filmowych oraz serialowych. Pisze również scenariusze i reżyseruje. Jej krótkometrażowy film z 2010 roku „Proszę księdza” nominowany był do Cezara. 

W pełnym metrażu zadebiutowała cztery lata później filmem „Zouzou”. Spory rozgłos przyniosły jej dwa kolejne filmy: „50 wiosen Aurory” (2017), który był w polskich kinach dzięki dystrybucji Aurora Films oraz „Gniewna Annie” (2022). Ten drugi nagrodzony został na festiwalu w Locarno.