Własna biografia i losy miasta. Wystawa „Tadeusz Rolke. Fotografie warszawskie”

Jeden z najwybitniejszych polskich fotografów, współtwórca powojennego fotoreportażu i warszawiak, który od kilkudziesięciu lat nie rozstaje się z aparatem. Ten opis pasuje tylko do jednego człowieka, Tadeusza Rolke. W warszawskim Domu Spotkań z Historią po raz pierwszy można oglądać tak dużą prezentację jego warszawskich fotografii. Na wystawie zatytułowanej „Tadeusz Rolke. Fotografie warszawskie” znalazło się ponad 150 zdjęć z jego bogatego archiwum wspólnie z autorem wybrały kuratorki: Anna Brzezińska i Małgorzata Purzyńska.

To przede wszystkim zdjęcia Tadeusza Rolke z początków jego kariery, z okresu, gdy w latach. 50. i 60. współpracował z pismami – „Stolica”, „Polska”, „Ty i Ja” oraz „Przekrój”. Czarno-białe fotografie o walorach poznawczych i artystycznych, zdjęcia reporterskie, portrety znanych osób, m.in. Zbigniewa Cybulskiego, Ewy Demarczyk, Kaliny Jędrusik, Tadeusza Kantora, Tadeusza Konwickiego, Aliny Szapocznikow czy Małgorzata Braunek oraz fotografie modowe. Na wystawie zaprezentowano również wybrane kolorowe zdjęcia z późniejszych lat.

Wystawa to wielowątkowa opowieść o stolicy lat 50. i 60., począwszy od obrazów zrujnowanego po wojnie miasta, odbudowującego się w socrealistycznym gorsecie, poprzez reportaże z życia mieszkańców, fascynację modą, pięknymi dziewczynami i skuterami lambretta, po zapis życia artystycznego i towarzyskiego, portrety ludzi kultury oraz sztuki. Z tymi obrazami kontrastują zdjęcia komunistycznych polityków, propagandowych haseł i portretów Marksa widocznych w krajobrazie miasta.

Ekspozycję uzupełniają nagrania z autorem opowiadającym o swoich zdjęciach i wspomnieniach związanych ze stolicą. Można także zobaczyć jego pierwszy aparat – Zeiss Ikon Baby Box Tengor oraz oryginalne numery tygodnika „Stolica”, dla którego zrealizował wiele materiałów: reportaże, fotoeseje i zdjęcia okładkowe. – Z wielką pasją wybierałyśmy zdjęcia do wystawy. I trzeba przyznać, że nie było to łatwe zadanie, ponieważ z fotografii Tadeusza Rolke można ułożyć wiele różnych opowieści. Począwszy od 1944 roku, gdy jako czternastolatek kupił swój pierwszy sprzęt – podkreślają kuratorki wystawy Anna Brzezińska i Małgorzata Purzyńska. W swoich fotografiach zapisał własną biografię i losy miasta.

Na wystawie w Domu Spotkań z Historią te dwie sfery przeplatają się ze sobą, ujawniając wzajemne zależności i kontrasty. To historia fotografa, który podążając za tematami, uwiecznił ich tło – miasto. – Fotograf taki jak ja nie ogranicza się do zrobienia zamówionego tematu, ale fotografuje wszystko dokoła: ludzi, relacje między nimi, targ, ulicę, szyldy – tłumaczył w autobiograficznej książce „Tadeusz Rolke. Moja namiętność”.

Świadek kilku epok

Tadeusz Rolke to legenda polskiej fotografii reportażowej i modowej. Fotografuje od ponad 70 lat, w jego archiwum liczącym ponad 100 tysięcy zdjęć znajdziemy fotografie dokumentacyjne, reklamowe, modowe, fotoreportaże, akty i portrety. To świadek kilku epok, warszawiak, powstaniec, wywieziony na roboty do Niemiec, więzień polityczny w czasach stalinizmu.

Karierę fotografa prasowego rozpoczął w połowie lat 50. od publikacji w „Świecie Młodych”, później był etatowym fotografem tygodnika „Stolica”. W latach 60. publikował w Polsce”, „Ty i Ja” i „Przekroju”. Później przez dziesięć lat mieszkał na Zachodzie, współpracując z różnymi pismami jak: „Stern”, „Die Zeit”, „Der Spiegel”, „Brigitte”, „Geo” oraz „Art” – najważniejszym w Niemczech magazynem o sztuce. Od powrotu do Polski na początku lat 80. do dziś fotografuje, dokumentuje i inspiruje kolejne pokolenia fotografów. W maju tego roku skończy 90 lat.

Wystawie towarzyszy album zdjęć „Rolke. Fotografie warszawskie” oraz cykl wydarzeń promocyjnych. 24 maja w DSH obchodzone będą 90. urodziny artysty.