Jak pamiętamy i dlaczego zapominamy? Fascynująca analiza „Zrozumieć pamięć”
23 czerwca, 2021
Nastoletnie emocje w klimacie lat 80. Nowy film François Ozona „Lato ‘85” w kinach
25 czerwca, 2021

„Wąski pas lądu”. Literacki portret jednego z największych malarzy XX wieku

Edward Hopper, „Sea Watchers”, 1952 (fot. mat. pras.)

To przejmująca opowieść o samotności i smutku, a także wizja „amerykańskiego snu” w świecie po II wojny światowej. Jest to zarazem literacki portret Edwarda Hoppera – jednego z największych malarzy XX wieku i poruszające studium jego trudnego małżeństwa z ekscentryczną żoną Josephine Nivison. Postaci są wspaniale zarysowane, czytelnik bardzo szybko wchodzi w świat powieści, a jednocześnie w atmosferę smutku i nostalgii, zupełnie jak z obrazów artysty. Książka „Wąski pas lądu” autorstwa Christine Dwyer Hickey uhonorowana została prestiżową Walter Scott Prize.

Cape Cod, 1950 rok. Od drugiej wojny minęło niewiele czasu i jej skutki są wciąż odczuwalne. Dwaj dziesięcioletni chłopcy, Niemiec i Amerykanin, mierzą się z bolesnymi stratami. Michael spędza lato ze swoim rówieśnikiem Richiem i jego rodziną. Kiedy pozostawieni sami sobie chłopcy poznają mieszkające w pobliżu małżeństwo artystów, Jo i Edwarda Hopperów, rodzi się między nimi niezwykła przyjaźń. Ona jest porywcza, obsesyjnie zazdrosna o męża. On, zamknięty w sobie, borykający się z kłopotami zdrowotnymi, sfrustrowany brakiem weny twórczej, zadurza się w pięknej Katherine, ciotce Richiego, której pozostało niewiele życia. To zauroczenie staje się również udziałem Michaela.

Żona Hoppera tymczasem stawia ważkie pytania, na które malarz szuka odpowiedzi w swoich pracach. W tym jakże wyraziście odmalowanym przez Christine Dwyer Hickey świecie zdarzają się drobne akty łaski i nadziei. „Błyskotliwa, urzekająca, przejmująca powieść” – zauważa Collum McCann, autor „Niech zawiruje świat”.

O autorce

Christine Dwyer Hickey to irlandzka powieściopisarka i autorka wielu opowiadań. Jej bestseller „Pleciuga” („Tatty”), uznany za jedną z pięćdziesięciu najlepszych Irlandzkich Książek Dekady, był nominowany do Orange Prize, a także do Hughes & Hughes Irish Novel of the Year Award, podobnie jak jej powieść „The Dancer”.

Z kolei książka „Last Train from Liguria” była nominowana do Prix Européen de Litérature, natomiast „Cold Eye of Heaven” otrzymała tytuł Irlandzkiej Książki Roku 2012.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *