„Dobrissimo! Opera od kuchni”. Rozmowa o miłości do muzyki, życia i gotowania
8 grudnia, 2022
Nigdy nie jest za późno, by zrobić coś dla siebie. Film „Kobieta na dachu” w kinach
9 grudnia, 2022

W poszukiwaniu prawdy o sobie. „Mój rok relaksu i odpoczynku” w Teatrze Dramatycznym

Izabella Dudziak i Katarzyna Herman (fot. Monika Stolarska)

To adaptacja popularnej, przewrotnie zabawnej powieści Ottessy Moshfegh – opowieść o młodej kobiecie, która postanawia przy użyciu mieszanki leków psychotropowych wyłączyć się na jeden rok z życia – przespać żałobę po rodzinie, w której i tak nie było miłości, uciec od wszechogarniającej konsumpcji i fałszu wypatroszonych z uczuć relacji. Zrezygnować ze wszystkiego, co posiada i zahibernować się, żeby odnaleźć samą siebie i odrodzić się na nowo. Spektakl „Mój rok relaksu i odpoczynku” to pierwsza premiera Teatru Dramatycznego w Warszawie w tym sezonie. Reżyseruje Katarzyna Minkowska, a w obsadzie znaleźli się m.in. Izabella Dudziak, Monika Frajczyk, Katarzyna Herman, Mariusz Drężek czy Marcin Wojciechowski.

Jest przełom wieków, początek nowego tysiąclecia, gospodarka kwitnie, a świat, zwłaszcza na zamożnym Zachodzie, mnoży nieskończenie oferty karier, ścieżek rozwoju, rozrywek i przyjemności. Ale główna bohaterka tej opowieści nie znajduje dla siebie miejsca w tej rzeczywistości – pogrążona w depresji, nie znajdując choćby cienia satysfakcji i spełnienia w pracy czy w relacjach z bliskimi, szuka raczej możliwości wyłączenia się z życia. Postanawia zresetować swoje ciało i umysł przy użyciu starannie dobranej mieszanki leków psychotropowych. Wyłączyć się. Zahibernować. Przespać rok, z nadzieją, że odrodzi się na nowo.

Ten szczególny eksperyment, który próbuje przeprowadzić na samej sobie, nie jest jednak wcale prosty do zorganizowania, a jej starania o radykalny „log out” stają się kanwą dla uniwersalnej, psychologicznej opowieści o emocjach, zarazem mrocznej i sięgającej po czarny humor – zapisem żałoby, portretem depresji, ironicznym obrazem terapii, wreszcie, śladem wędrówki przez świat sztuki współczesnej i klasyków kina lat 90. w uporczywym poszukiwaniu prawdy o samej sobie.

Obsada i twórcy spektaklu

W obsadzie spektaklu, który wystawiany jest na Scenie im. G. Holoubka Teatru Dramatycznego w Warszawie – znaleźli się: Izabella Dudziak (gościnnie), Monika Frajczyk (gościnnie), Marcin Wojciechowski, Anna Kłos, Katarzyna Herman, Mariusz Drężek, Konrad Szymański, Agata Różycka, Martyna Kowalik, Małgorzata Niemirska, Lidia Pronobis, Małgorzata Rożniatowska, Marcin Stępniak, Marcin Sztabiński oraz Krystyna Lama Szydłowska (gościnnie).

wyreżyserowała Katarzyna Minkowska, wschodząca gwiazda młodego polskiego teatru, reżyserka spektakli „Stream” z TR Warszawa, entuzjastycznie przyjętej przez krytykę i widzów „Cudzoziemki” z Teatru Polskiego w Poznaniu oraz „Orlando. Bloomsbury” z Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Odpowiada ona wraz z Tomaszem Walesiakiem za adaptację powieści Ottessy Moshfegh w przekładzie Łukasza Buchalskiego dramaturgia: Tomasz Walesiak. Scenografia to dzieło: Łukasza Mleczaka i Katarzyna Minkowskiej, kostiumy – Jola Łobacz i Łukasz Mleczak, choreografia – Krystyna Lama Szydłowska, muzyka – Wojciech Frycz, multimedia – Agata Rucińska, a światło – Paulina Góral i Monika Stolarska. Operatorem kamery jest Janusz Szymański.

W przedstawieniu wykorzystywane są wyroby tytoniowe, używane są dymiarki oraz światła stroboskopowe, a także wykorzystano wideo z prywatnego archiwum aktorki Lidii Pronobis.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *