Twórczość artystki oraz jej dziedzictwo. „W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz”

Była jedną z najbardziej znanych w świecie polskich artystek. Początkowo zajmowała się malarstwem, by szybko przejść do innych dziedzin twórczości – tkaniny i rzeźby. Wystawa, zorganizowana dwa lata po śmierci Magdaleny Abakanowicz, jest przekrojowym przypomnieniem jej sztuki. W Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, najbardziej znanym Abakanom, takim jak „Błękitny”, „Tuba, „Czarne ubranie” i „Lady”, towarzyszą rzeźby wykonane przez artystkę z jutowego płótna utwardzanego żywicą, m.in. „Głowy” (1973–1975), „Postacie stojące” (1986–1987), „Plecy” (1976), a także „Oracz” (1996–1997). Ekspozycję uzupełnia pokaz slajdów przedstawiających najważniejsze realizacje Abakanowicz w parkach rzeźby na całym świecie. Można ją oglądać do 6 października.

Wystawa, prezentowana wiosną w Muzeum Sztuk Dekoracyjnych i Designu w Rydze, które jest częścią tamtejszego Muzeum Narodowego, teraz gości w rozszerzonej wersji we wszystkich galeriach oraz w Parku Rzeźby w Orońsku, pokazując wielowątkową twórczości wielkiej polskiej artystki. W ciągu 60 lat działalności artystycznej Magdalena Abakanowicz zajmowała się różnymi dziedzinami sztuki, przekraczając granice i łącząc rozmaite media.

Odbywało się to na drodze eksperymentów i poszukiwań. Oprócz tkanin i abakanów powstały rysunki, rzeźby, instalacje przestrzenne, projekty architektoniczne, rzeźby w przestrzeni publicznej, które można zobaczyć w ważnych kolekcjach na terenie Europy, Azji, a przede wszystkim Stanów Zjednoczonych.

Ekspozycja pokazuje jak duże znaczenie miała dla artystki figura ludzka. Sporadycznie traktowana w sposób dosłowny, częściej pojawiała się jako ślad, odcisk, skorupa czy fragment tkanki. Charakterystyczne dla jej twórczości są cykle rzeźbiarskie przedstawiające pojedyncze postaci lub tłumy. Z kolei „Gry wojenne” i „Katharsis” są świadectwem zainteresowania autorki szeroko pojętą naturą.

Nadszedł czas badań i rekapitulacji. Wystawa jest również próbą odpowiedzi na kilka pytań: jak dziś pokazywać twórczość wielkiej artystki i jej dziedzictwo, czy można powiedzieć coś nowego o jej życiu i sztuce, która powinna zająć należne jej miejsce w panteonie wielkich polskich mistrzów. W ramach ekspozycji prezentowane są też filmy o życiu i sztuce artystki: dokument o Abakanach zrealizowany przez telewizję łódzką na początku lat 70. i dwie najnowsze produkcje autorstwa Róży Fabjanowskiej i Sławomira Malcharka zrealizowane w tym roku.

O artystce

Magdalena Abakanowicz reprezentowała Polskę na Biennale Sztuki w Wenecji w 1980 roku. Jest autorką blisko sześćdziesięciu instalacji w przestrzeni publicznej, m.in. dużych realizacji rzeźbiarskich w Parku Granta w Chicago, Parku Olimpijskim w Seulu w Korei Płd., Muzeum Miejskim w Hiroszimie w Japonii, Storm King Art Center pod Nowym Jorkiem, Ogrodzie Rzeźby Muzeum Izrael w Jerozolimie, Europos Parkas pod Wilnem na Litwie, a także na poznańskiej Cytadeli.

Brała udział w słynnej, historycznej wystawie analizującej założenia i spuściznę sztuki feministycznej WACK! Art and the Feminist Revolutio w Museum of Contemporary Art (MOCA) w Los Angeles, Metropolitan Museum w Nowym Jorku i kilkudziesięciu innych wystawach w muzeach i galeriach Europy, Ameryki Północnej, Azji i Australii. Odznaczona dwukrotnie nagrodą rzeźbiarską przez Sculpture Center w Nowym Jorku.

Uzupełnieniem ekspozycji w Orońsku jest międzynarodowa konferencja, która odbędzie się 22 września w ramach Warsaw Gallery Weekend.