„Czerwony najazd” to zbiór faktów dotyczących sowieckiej agresji, często dotychczas przemilczanych (fot. mat. pras.)
Horror zbrodni, ludobójstwo na polskim narodzie i komunistyczne zdziczenie. Tym dla mieszkańców II Rzeczypospolitej okazał się „Czerwony najazd”. Sowieci twierdzili, że to nie inwazja, tylko wyzwolenie od polskich kułaków i imperialistów. O napaści z 17 września 1939 roku przez całe dekady trzeba było milczeć. O tym, że Sowieci uznali polskie ziemie za „zachodnią Ukrainę” i „zachodnią Białoruś” mówiono co najwyżej półgębkiem. A prawdziwa skala represji, zsyłek i mordów nawet dzisiaj budzi zażarte dyskusje. Dariusz Kaliński w swojej najnowszej książce, która ukazuje się dokładnie 80 lat po sowieckim ataku, przybliża ogrom zbrodni tamtych czasów.„Czerwony najazd” to zbiór faktów dotyczących sowieckiej agresji, często dotychczas przemilczanych. To także wspomnienia osób, które przeżyły ten czas, zarówno żołnierzy, jak i cywilów.
„Państwo polskie i jego rząd faktycznie przestały istnieć” – ogłosił komisarz Wiaczesław Mołotow tuż przed tym, jak czerwone dywizje wbiły nóż w plecy Rzeczpospolitej. Sowieci twierdzili, że chcą chronić swoje mniejszości narodowe. Przekroczyli granicę przy łopocie białych flag, przez co zdezorientowali ludność – niektórzy wręcz cieszyli się, że nadchodzi wsparcie dla frontu zachodniego.
Wiele faktów wciąż pozostaje nieznanych. Jakie rozkazy wydawali dowódcy, jak reagowali na nie żołnierze i czy stawili opór czwartemu rozbiorowi, jak zareagowała społeczność międzynarodowa, jak długo broniły się najważniejsze polskie miasta, co rzeczywiście chciał osiągnąć Stalin i jaki jest autentyczny bilans? Na te i wiele innych pytań odpowiada Dariusz Kaliński, autor bestsellerowej „Czerwonej zarazy”, który demaskuje ogrom radzieckich zbrodni w trakcie pierwszej, nieco zapomnianej okupacji sowieckiej.
