Prawdziwa historia nie była czarno-biała. Nowa książka Piotra Zychowicza „Alianci”

II wojna światowa przedstawiana jest jak hollywoodzki western, starcie dobrych kowbojów ze złymi Indianami. Prawdziwa historia nie była jednak wcale czarno-biała. Zbrodnie wojenne popełniały nie tylko państwa Osi, ale również alianci zachodni. Straszliwe bombardowania dywanowe Hamburga, Drezna i innych niemieckich miast, rozstrzeliwanie jeńców wojennych, gwałty i grabieże, a także rasistowskie mordy na ludności cywilnej Japonii, których zwieńczeniem była atomowa zagłada w Hiroszimie i Nagasaki. Książka „Alianci” autorstwa Piotra Zychowicza to kolejna część bestsellerowego cyklu „Opowieści niepoprawne politycznie”.

Piotr Zychowicz pisze o brytyjskich obozach koncentracyjnych dla Burów, ludobójstwie amerykańskich Indian i zachodnich intelektualistach, którzy tuszowali zbrodnie Stalina – Katyń, Gułag i Wielki Głód. A także o tym, jak Anglosasi po wojnie wydali NKWD dwa miliony uciekinierów ze Związku Sowieckiego. Polacy nie byli jedynym narodem zdradzonym przez Churchilla i Roosevelta w Jałcie.

– Wstrząsające zdjęcia, mapy, plakaty. Ze wszystkich tomów serii „Opowieści niepoprawne politycznie” bez wątpienia „Alianci” są najbardziej niepoprawni politycznie. Pokazują bowiem, że historia nie była czarno-biała, alianci zachodni podczas drugiej wojny światowej też mieli sporo za uszami, „good guys” czasami też byli „bad guys” – podkreśla autor.

O autorze

Piotr Zychowicz jest publicystą historycznym. Pisze o II wojnie światowej, zbrodniach bolszewizmu i geopolityce europejskiej XX wieku. W swoich koncepcjach nawiązuje do idei Józefa Mackiewicza, Władysława Studnickiego, Stanisława Cata-Mackiewicza oraz Adolfa Bocheńskiego. Był dziennikarzem „Rzeczpospolitej” i tygodnika „Uważam Rze” oraz zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Uważam Rze Historia”. Obecnie jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Historia Do Rzeczy”. Absolwent Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Jego bestseller „Pakt Ribbentrop–Beck” wywołał nieustającą dyskusję, czy we wrześniu 1939 roku Polska nie powinna była zawiązać tymczasowego sojuszu z III Rzeszą. W „Obłędzie’44” uznał akcję „Burza”, a zwłaszcza Powstanie Warszawskie, za zbiorowe samobójstwo popełnione w interesie Stalina. W „Opcji niemieckiej” ukazał sylwetki polskich „kandydatów na Quislingów”, a w „Pakcie Piłsudski–Lenin” oskarżył elity II RP o ocalenie bolszewizmu. Cykl „Opowieści niepoprawnych politycznie” – „Żydzi i Sowieci”, „Niemcy” oraz „Żydzi 2” poświęcił zaś narodom i państwom mającym największy wpływ na nasze dzieje. W 2018 roku wyszły jego wstrząsające „Skazy na pancerzach. Czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych”, a w 2019 wstrząsający „Wołyń zdradzony”, w którym stawia pytanie, czy AK spełniła swój obowiązek obrony żyjących tam rodaków. W wydanym w 2020 roku „Germanofilu” przypomniał z kolei postać Władysława Studnickiego, politycznego proroka i zwolennika sojuszu Polski z III Rzeszą. „Pakt Ribbentrop–Beck” i „Obłęd ’44” „Magazyn Literacki Książki” wyróżnił nagrodą historycznej Książki Roku.