„Powróćmy jak za dawnych lat”. Nowa wystawa w Muzeum Narodowym w Kielcach

Prace formistów (Leona Chwistka, Jerzego Hulewicza, Zbigniewa Pronaszki, Jana Hrynkowskiego, Augusta Zamoyskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza), twórców należących do Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm” (Władysława Skoczylasa, Eugeniusza Zaka, Romana Kramsztyka), kapistów (Józefa Pankiewicza, Tadeusza Piotra Potworowskiego, Henryka Gotliba, Mariana Szczyrbuły) oraz przedstawicieli awangardy (Henryka Stażewskiego, Mieczysława Szczuki, Karola Hillera) zostaną zaprezentowane na nowej wystawie w Muzeum Narodowym w Kielcach. Zatytułowana „Powróćmy jak za dawnych lat” przeniesie zwiedzających do czasu między dwiema wojnami. Stąd obecność nie tylko malarstwa, ale także mebli, szkła, ceramiki, tkanin, wyrobów z metalu, biżuterii, strojów i akcesoriów ubioru, plakatów, a także zabytków techniki, jak gramofony czy radioodbiorniki oraz przedmioty codziennego użytku (np. opakowania produktów spożywczych). To wszystko pozwoli zwiedzającym odpowiedzieć na szereg pytań, m.in. jak wyglądało życie w Polsce i jej stolicy przed wojną, jak się ubierano, jak spędzano czas wolny, na jakie filmy chodzono do kina, z jakich filiżanek i kieliszków pito czy jakich piosenek słuchano i które najchętniej nucono? Ekspozycja potrwa od 3 czerwca do 26 października 2025 roku i będzie ją można podziwiać w Dawnym Pałacu Biskupów Krakowskich w Kielcach.

W Polsce okres lat 20. i 30. XX wieku był czasem wyjątkowej intensywności działań artystycznych, dla których odradzający się po latach niewoli kraj stał się szczególnie żyznym gruntem. Zgromadzone na wystawie zabytki ilustrują ten twórczy potencjał oraz niezwykły rozwój, jaki towarzyszył niemal wszystkim dziedzinom sztuki. 

Znalazł on wyraz w eksplozji różnych stowarzyszeń, bractw, komitetów, ale także manifestów, deklaracji i programów twórczych.

Z drugiej strony lata międzywojenne w wielu wspomnieniach pozostały czasem niezliczonych rozrywek. Należały do nich rewie, kabarety oraz młode jeszcze kino. Stąd obecne na wystawie wizerunki popularnych aktorów, programy oraz plakaty filmowe. Szczególny nacisk autorzy wystawy położyli na sztukę przedmiotu, czyli tę sztukę, która kształtuje powszechne upodobania, stanowiąc jednocześnie ich wykładnik i odwzorowanie, a przy tym potrafi przenieść widza w wyjątkowy czas i oddać jego klimat.

Tytuł wystawy został zaczerpnięty z piosenki Jerzego Jurandota i Henryka Warsa z 1935 roku.