Political fiction w orwellowskim stylu. „Miasto białych kart” w Teatrze Studio

Jose Saramago w swojej powieści pokazuje, jak demokracja w płynny i niemal niezauważalny sposób potrafi przekształcić się w totalitaryzm. Ewa Rucińska proponuje spektakl, który jest studium opresyjności władzy i najciemniejszych stron ludzkiej natury, a także wnikliwym spojrzeniem na społeczną naturę człowieka i jego zdolność do nieustannych zmian. „Miasto białych kart” to druga po „ŁAKNĄĆ” premiera cyklu „Daniel Buren i młodzi reżyserzy” w warszawskim Teatrze Studio.

Świat Saramago to model rzeczywistej demokracji, w której obywatel staje się maszynką do wypełniania obowiązku wyborczego – skreślania raz na kilka lat nazwisk na karcie do głosowania. Demokracja stopniowo przestaje być gwarantem obywatelskiej wolności, kontroli nad rządem czy nawet prawem do podejmowania faktycznie wolnych wyborów.

„Cisza! Przyszedł czas, na prawdziwe, efektywne rozwiązania. Nie ma sensu kreować żadnego diabła z pudełka, jakiejś niewidzialnej ręki. Potrzeba nam konkretu. Osoby, ciała, zdarzenia.”

Daniel Buren i młodzi reżyserzy

W tym sezonie w warszawskim Teatrze Studio realizacji idei „teatrugalerii” podjął się Daniel Buren, jeden z najwybitniejszych światowych artystów współczesnych i teoretyków sztuki. Obiekt-scenografia Burena jest punktem wyjścia do pracy trzech młodych reżyserów: Radosława Maciąga, Ewy Rucińskiej oraz Grzegorza Jaremki. Pierwsza premiera (Sarah Kane – ŁAKNĄĆ) odbyła się 12 października 2018 r. w reż. R. Maciąga.

Ewa Rucińska jest absolwentką wydziału aktorstwa dramatycznego w Cours Florent i INALCO w Paryżu, studentką wydziału reżyserii krakowskiej AST. Laureatką nagrody Jacques 2013 za najlepszy debiut reżyserski oraz nagrody P’tit Molière, a także nagrody ZAiKS-u na 7. Forum Młodej Reżyserii. W Polsce współpracuje m.in. z Operą Narodową w Warszawie jako asystentka Mariusza Trelińskiego. W lutym 2018 zadebiutowała spektaklem „Świętoszek” w Teatrze Żeromskiego w Kielcach.