Pełna spokoju odmowa życia w pędzie. Książka „Zimowanie” o przeżywaniu życiowych zim

To książka, która pomaga zrozumieć, że życie nie przebiega linearnie, ale opiera się na cykliczności. Niczym najlepsza przyjaciółka uczy spokojnej i mądrej reakcji na trudności, afirmacji autentyczności i prawdziwej troski o siebie. Pokazuje, jak przejść przez zimę, żeby przygotowała nas na lato. Książka zatytułowana „Zimowanie” zachwyciła zarówno czytelników, jak i dziennikarzy. Autorka Katherine May zaprasza czytelników w przemieniającą podróż po życiowych zimach. Odwołuje się do własnych trudnych doświadczeń, a także obserwacji świata przyrody i przykładów z literatury. Czerpie inspiracje z wielu źródeł jak: obrzędy związane z grudniowym przesileniem, sen zimowy koszatki, twórczość C.S. Lewisa i Sylvii Plath, pływanie w lodowatej wodzie czy cykl życia pszczół.

Czasami zimowanie przychodzi stopniowo, niekiedy spada na nas przerażająco szybko. Za każdym razem jest jednak nieuniknione. Chociaż lubimy sobie wyobrażać, że życie może być wiecznym latem, jego zim nie da się uniknąć.

Zimowanie to spędzanie czasu w chłodzie. To jałowy okres w życiu, kiedy czujemy się odrzuceni, zablokowani na drodze rozwoju, zepchnięci do roli outsidera. Może być skutkiem choroby albo jakiegoś istotnego wydarzenia, jak śmierć kogoś bliskiego, rozpad związku, utrata pracy lub narodziny dziecka. Łatwo wtedy o poczucie, że wpadło się w dziurę między światami.

O autorce

Katherine May to brytyjska pisarka, autorka bestsellerów. Jej artykuły i eseje ukazywały się m.in. w „New York Timesie”, „The Observer” czy „Cosmopolitan”. Mieszka nad morzem w Whitstable w Anglii z mężem, synem, psem i trzema kotami. Jest zachłanną miłośniczką aktywności na świeżym powietrzu.

„Piękna książka o tym, że można zanurzyć się w zimie, a nie tylko ją wytrzymać” – uważa Natalia de Barbaro. „Tak piękna i uzdrawiająca jak zima sama w sobie” – dodaje Elizabeth Gilbert, autorka „Jedz, módl się, kochaj”. „Przepiękna” – przyznaje Cheryl Strayed, autorka „Dzikiej drogi”. „Cudowna. (…) May jest bystrą obserwatorką kryzysów emocjonalnych” – można przeczytać w „The New York Times”. „May wnosi poetyckie spojrzenie i niespodziewany ładunek komediowy do pełnego magii celebrowania tych pór roku, kiedy wszystko obumiera” – pisze „The Observer”.