Jako kapłan przebył drogę z małomiasteczkowej nicości na szczyty i z powrotem. Poważni ludzie stawiali go obok Piotra Skargi i Jerzego Popiełuszki. Ściskali się z nim wielcy tego świata: księżna Anna z Windsorów, senator Edward Kennedy, Margaret Thatcher. Jedne dzieci wysyłał na zagraniczne kuracje i wczasy, a inne krzywdził. Sam umarł w samotności i biedzie.
– Bóg strzegł, że to nie Mel Gibson sportretował prałata Jankowskiego, tylko duet Aksamit – Głuchowski. Bez retuszu, ze zrozumieniem, bez usprawiedliwienia. To nie tylko opowieść o wzlocie i upadku kapelana ,,Solidarności’’, ale też o Kościele i Polsce za komuny i za wolności, a więc także o nas samych. Fascynująca – mówi Adam Szostkiewicz z tygodnika „Polityka”.
O autorach
Bożena Aksamit, reportażystka z Trójmiasta, pisarka, z wykształcenia oceanograf. Była graficzką i autorką w gdańskim oddziale „Wyborczej”. Publikowała w „Dużym Formacie”, „Magazynie Świątecznym” i „Wysokich Obcasach”. Jej ostatni reportaż – „Sekret Świętej Brygidy. Dlaczego Kościół przez lata pozwalał księdzu Jankowskiemu wykorzystywać dzieci?” – wstrząsnął opinią publiczną. Wielokrotnie nagradzana, m.in. za napisaną wspólnie z Piotrem Głuchowskim „Zatokę świń” (najlepsza książka w plebiscycie MediaTory 2016). W 2015 roku ukazała się jej książka o legendarnym transatlantyku „Batory”. Zmarła 1 lutego 2019 roku w trakcie pracy nad „Uzurpatorem”.
Piotr Głuchowski, z wykształcenia konserwator zabytków, z zawodu redaktor związany od 1990 roku z „Wyborczą”. Reportażysta, laureat konkursu Grand Press i innych. Autor i współautor książek, w tym kryminałów i bestsellerów: „Imperator. Ojciec Tadeusz Rydzyk”, „Karbala”, „Sługi Boże”, „Nic co ludzkie” – powieści inspirowanej scenariuszem filmu „Kler”. W przygotowaniu ma thriller szpiegowski „Ukryta gra”. Urodzony w Warszawie, mieszkał kolejno m.in.: w Toruniu, Sopocie i w stolicy, teraz – na kujawskiej wsi. Po śmierci Bożeny Aksamit ukończył „Uzurpatora”.