Nieprzeciętna uroda, czary i zawrotna kariera. Powieść „Barbara Radziwiłłówna”

Może nie była tak wyrazista i charakterna jak Bona, ale za to wygadana i nieprzejmująca się konwenansami. Nieprzeciętna uroda Barbary Radziwiłłówny miała ogromny wpływ na losy kraju, do tego stopnia, że o mały włos nie wybuchłaby przez nią wojna domowa. Jak to bywa z pięknymi kobietami, była oskarżana o złe prowadzenie się, a nawet czary. Powieść „Barbara Radziwiłłówna” to kolejna książka z cyklu „Zmierz Jagiellonów”. Magdalena Niedźwiedzka pisze w niej o wielu interesujących postaciach i koronowanych głowach, łącznie ze wspomnianą Boną, która szczerze nienawidziła Barbary i zabiegała o unieważnienie jej małżeństwa z Zygmuntem II Augustem.

Radziwiłłówna jest fenomenem polskiej kultury. Mimo że żyła krótko, należy do grona najsławniejszych kobiet w historii Polski. Jej dzieje badało wielu uczonych, losy opiewali słynni poeci, a na płótnach uwieczniali ją wybitni artyści. Jawi się jako osoba buńczuczna, pewna siebie i swojego uroku, a mimo to budzi ogromną sympatię.

Współcześni Barbary Radziwiłłówny niewiele pisali o jej urodzie, za to sporo o niezwykłych oczach monarchini. Twierdzili, że rzucają zaklęcia i to dzięki nim usidlała kolejnych mężczyzn. Opinie tego typu zyskały sobie wówczas wielką popularność, a ludzie uznawali, że za powodzeniem Barbary kryje się jakaś głębsza tajemnica. Sama uroda nie mogłaby jej przecież wystarczyć do zrobienia tak zawrotnej kariery. Jakie były kulisy zdobywania władzy przez Barbarę Radziwiłłównę?

O autorce

Magdalena Niedźwiedzka, autorka zbeletryzowanych biografii „Królewska heretyczka” i „Maria Skłodowska-Curie” oraz cykli „Opowieści z angielskiego dworu” („Karol”, „Diana” i „Camilla”) i „Zmierzch Jagiellonów”. Łączy pracę na uczelni technicznej z pisaniem powieści. W wolnych chwilach maluje obrazy olejne.