Pełnowymiarowy, dwuaktowy musical w umiejętny i atrakcyjny dla widza w każdym wieku sposób ukazuje Warszawę lat 70. XX wieku, nie tylko od strony architektury, topografii i sztafażu: Rotunda, Plac Unii Lubelskiej, dom towarowy WARS czy Pałac Kultury i Nauki, ale także, a nawet przede wszystkim, od strony realiów PRL-owskiej rzeczywistości. Pojawią się, zapomniane już przez młodsze pokolenie przedmioty, wydarzenia i mechanizmy, jak samochód Warszawa, magnetofon Grundig, czy saturatory niegdyś wszechobecne na ulicach miast, klasodrużyny, zbiórki makulatury w czynie społecznym, odgórnie ustalane ceny usług. To pozwoli przybliżyć ówczesne życie codzienne młodszym odbiorcom.
Dodatkowo przed oczami widza przewinie się cała plejada archetypicznych warszawskich postaci: od wygadanego warszawskiego taksówkarza, po potrafiącą sobie radzić w niełatwej rzeczywistości rezolutną Marzenkę. Autor, nie tylko wykorzystuje w scenariuszu narrację typową dla epoki lat 70., ale umiejętnie wplata do akcji nawiązania do światowej literatury i mitologii, jak mit o Dejanirze sprawiając, że całość uzyskuje ponadczasowy charakter.
Spektakl rodem z komiksu
Spektakl, który powstał specjalnie na zamówienie Teatru Syrena oparty jest o jeden z najpopularniejszych polskich komiksów o kapitanie Żbiku, którego wersja oryginalna ukazywała się w latach 1968-1982. Licencja na wykorzystanie w spektaklu postaci kapitana Żbika została pozyskana od Władysława Krupki, zmarłego niedawno twórcy tego kultowego dla pokolenia 40. i 50-latków bohatera. Koncepcję i scenariusz w całości stworzył, inspirując się w epizodach historiami prawdziwych postaci, Wojciech Kościelniak, jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów teatralnych i twórców musicalowych.
Wizualnie spektakl będzie zachowywać „kreskę” charakterystyczną dla komiksów z Kapitanem Żbikiem – tak jak malował to Grzegorz Rosiński w pierwszych zeszytach tej serii, a scenografia zachowa elementy typowe dla tego gatunku z umieszczeniem postaci w scenograficznych okienkach, jak w komiksie, czy z wykorzystaniem komiksowych, dialogowych dymków. Konwencja spektaklu stylistyką z kolei nawiąże do filmu „Hotel Budapest”, co będzie widoczne w kompozycji obrazów, grze aktorskiej, kolorystyce, kostiumach, reżyserii, scenografii i choreografii. Dynamiczną muzykę nawiązującą do modnych trendów lat 70-tych, takich jak: rock, pop, disco itp., czasem ilustracyjną, czasem będącą motorem akcji, na potrzeby tego musicalu skomponował pianista jazzowy, kompozytor i aranżer Mariusz Obijalski.
Obsada i twórcy
Tekst, teksty piosenek i reżyseria to: Wojciech Kościelniak, muzyka: Mariusz Obijalski, kierownictwo muzyczne: Tomasz Filipczak, scenografia i kostiumy: Anna Chadaj, choreografia: Ewelina Adamska-Porczyk oraz współpraca choreograficzna: Krzysztof Tyszko.
W roli Kapitan Żbika: Maciej Maciejewski i Łukasz Szczepanik, Porucznik Oli: Iga Rudnicka i Ada Szczepaniak, Manfreda Steifa: Albert Osik i Tomasz Więcek, Kasi: Barbara Garstka i Karolina Gwóźdź, Danuty: Ewelina Adamska-Porczyk i Adrianna Dorociak, Kuby: Maciej Dybowski i Michał Juraszek, Wilhelma: Krzysztof Żabka, Marzeny: Karolina Szeptycka i Anna Terpiłowska, Barbary: Barbara Melzer i Katarzyna Walczak, Ryszarda: Marek Grabiniok i Grzegorz Pierczyński, a także Zuzy: Marta Parzychowska. Tancerze: Sara Kaźmierska, Joanna Kierzkowska, Anna Pacocha, Dariusz Kowalewski, Krzysztof Tyszko, Damian Zawadzki i Tomasz Ziółek.