Zamiłowanie Haendla do opery jest powszechnie znane. Autor ponad czterdziestu tytułów, poświęcił wszak temu gatunkowi połowę swojego twórczego życia, nie szczędząc nie tylko zdrowia i energii, ale i środków finansowych. Powstanie „Rodelindy” przypada na okres rozkwitu prowadzonej przez Haendla Royal Academy of Music, hojnie wspieranej przez króla Jerzego I.
Po premierze, która miała miejsce 13 lutego 1725 roku w King’s Theatre w Londynie, przedstawienie zostało pokazane jeszcze trzynastokrotnie. Dzieło zostało zrealizowane także w Hamburgu, w latach: 1735 i 1736), po czym zniknęło ze scen operowych na niemal dwieście lat. W 1920 roku „Rodelinda”, szczęśliwie odkryta na nowo przez Oskara Hagena – wykładowcę historii sztuki na Uniwersytecie w Getyndze, zainaugurowała powrót Haendlowskich dzieł na sceny operowe.
Obsada i twórcy spektaklu
Spektakl wyreżyserował Andrzej Klimczak, za scenografię odpowiedzialna jest Marlena Skoneczko, za ruch sceniczny – Jacek Tyski, opieka artystyczna – Olga Pasiecznik, realizacja oświetlenia: Piotr Rudzki, asystentem reżysera to: Sławomir Jurczak. Z kolei drugim asystentem reżysera: Agnieszka Kozłowska, a inspicjentem: Tatiana Hempel-Gierlach, Justyna Stępień
W obsadzie znaleźli się: w roli Rodelindy – Ewa Leszczyńska/Sylwia Olszyńska/Olga Pasiecznik, Bertarida – Kacper Szelążek/Rafał Tomkiewicz, Grimoalda – Sylwester Smulczyński/Rafał Żurek, Eduige – Natalia Kukhar/Joanna Talarkiewicz, Unulfo – Rafał Tomkiewicz/Magdalena Pluta/Małgorzata Bartkowska, Garibaldo – Artur Janda/Jarosław Kitala/Paweł Michalczuk oraz Capella Regia Polona pod dyrekcją Krzysztof Garstka.