W 1934 roku jedenastoletni Szimon Peres na zawsze opuścił sztetl Wiszniew, znajdujący się wtedy na terenie Polski i wyemigrował z rodzicami na ziemię izraelską. Nikt wówczas nie mógłby przewidzieć, że ów skromny jedenastolatek stanie się w przyszłości jednym z najważniejszych polityków XX wieku.
Peres służył Izraelowi jako poseł do Knesetu, minister kilku resortów, w tym spraw zagranicznych, premier i prezydent. Odegrał ważną rolę w formowaniu Sił Obronnych Izraela i rozwijaniu programu jądrowego. Zainicjował jedne z najbardziej śmiałych akcji wojskowych w historii, w tym legendarną operację Entebbe. Dzięki niekonwencjonalnym posunięciom uratował gospodarkę kraju. Aby osiągnąć pokój na Bliskim Wschodzie, nadzorował rozmowy izraelsko-palestyńskie, które zaowocowały podpisaniem porozumień z Oslo.
O autorze
Szimon Peres (1923–2016) w ciągu ponad sześćdziesięcioletniej działalności społecznej i politycznej w znaczący sposób przyczynił się do przekształcenia Izraela w światową potęgę. W 1994 roku otrzymał wspólnie z Icchakiem Rabinem i Jasirem Arafatem Pokojową Nagrodę Nobla. W 1996 roku założył Centrum Peresa na rzecz Pokoju i Innowacji.
Zmarł w wieku 93 lat krótko po zakończeniu pracy nad tą autobiografią.