Kulisy biografii oraz twórczości. Książka „Witkacy i kobiety. Harem metafizyczny”

Nie był monogamistą, nie był wierny, nie obiecywał miłości po grobową deskę. Nie rozumiał słowa „zdrada”, a braterstwo dusz cenił na równi z rozkoszami cielesnymi. Stanisław Ignacy Witkiewicz to niezwykły pisarz, malarz i skandalista, ale także wyjątkowy kobieciarz. Kochał je, uwielbiał i nienawidził. Poza tym krzywdził i przepraszał. Były dla niego jak sztuka – najważniejsze. Historia związków Witkacego z kobietami nie tylko pozwala prześledzić burzliwe koleje jego życia i małżeństwa, lecz także dogłębnie poznać bogatą osobowość artysty. W nowym, uzupełnionym wydaniu książki zatytułowanej „Witkacy i kobiety. Harem metafizyczny”, Małgorzata Czyńska – autorka cieszących się popularnością książek z serii „Kobiety z obrazów”, odsłania kulisy jego biografii oraz twórczości – pomaga czytać między wierszami i dostrzec historię uwiecznioną na słynnych obrazach.

Stanisław Ignacy Witkiewicz miał błysk w oku, wielką słabość do płci pięknej i równie wielki temperament. Arystokratki i podlotki, aktorki i poważne matrony. Demoniczne i uległe. Znane dziś z kart jego powieści, portretów malarskich, fotografii oraz… listów do żony. Kochał i portretował je wszystkie. Eugenię Wyszomirską, Ewę Tyszkiewiczównę, Irenę Solską, Helenę Czerwijowską, Jadwigę Janczewską, Zofię Żeleńską (żonę „Boya”), Marię Pawlikowską z Kossaków i oczywiście Nenę Stachurską. Wszystkie też musiała zaakceptować żona Nina – jednocześnie najdalsza i najbliższa.

„Moja Nineczko – pisał Witkacy do narzeczonej 11 kwietnia 1923 roku, trzy tygodnie przed ślubem. – Całuję Cię b. i oświadczam Ci, że 1⁄2 nadziei mojego dalszego życia jest w Tobie, jakkolwiek czekają nas rzeczy okropne. Myśl dobrze o mnie i nie trać wiary we mnie. Będziesz miała na to czas później”. Premiera książki zbiega się z prezentowaną w Muzeum Narodowym w Warszawie wystawą „Witkacy. Sejsmograf epoki przyspieszenia”.

O autorce

Małgorzata Czyńska to dziennikarka, pisarka, historyczka sztuki, krytyczka dizajnu i kuratorka wystaw, stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autorka m.in. „Kobro. Skok w przestrzeń” (wyróżniona Górnośląską Nagrodę Literacką „Juliusz”) i „Berezowska. Nagość dla wszystkich”.

W 2020 roku nakładem Wydawnictwa Marginesy ukazały się jej „Kobiety z obrazów”, a rok później „Kobiety z obrazów. Nowe historie”.