Kalejdoskop światów, epok i tożsamości. „Serce w ogniu. Burzliwe życie Josephine Baker”

To opowieść o artystce, która uczyniła z życia sztukę walki, prowokacji i miłości. Elżbieta Sieradzińska, autorka cenionych biografii niezwykłych kobiet, kreśli portret Josephine Baker z pasją, literacką wrażliwością i historyczną precyzją. Oddaje sprawiedliwość złożoności swojej bohaterki: kobiety niepokornej, targanej sprzecznościami, a zarazem zawsze wiernej sobie, której imię do dziś symbolizuje artystyczną wolność, odwagę, siłę, empatię i wiarę w lepszy świat, w którym różnorodność nie dzieli, lecz wzbogaca. Książka zatytułowana „Serce w ogniu. Burzliwe życie Josephine Baker” odsłania nie tylko ikonę popkultury, ale też kobietę z krwi i kości, która przeszła drogę od slumsów na salony, z estrady na pole walki. Ile żyć może pomieścić jedno ludzkie istnienie? Ile masek może założyć jedna kobieta, zanim stanie się symbolem?

Josephine Baker była ikoną, ale też zagadką. Dziecko slumsów St. Louis, które wspięło się na szczyty sławy jako tancerka rewii i piosenkarka, pierwsza czarnoskóra celebrytka o globalnym zasięgu. Uwielbiana w Paryżu skandalistka sceniczna i muza mistrzów awangardy, jak Picasso czy Le Corbusier. Jednak za scenicznym blaskiem kryła się także kobieta walcząca: członkini francuskiego ruchu oporu, agentka kontrwywiadu, oficer Wolnej Francji, aktywistka antyrasistowska, idealistka głęboko wierząca w braterstwo ludzi bez względu na rasę czy wyznanie.

Biografia Baker to kalejdoskop światów, epok i tożsamości. Na orbicie Josephine krążyli m.in. Charles de Gaulle, Jackie Kennedy, Grace Kelly, Charlie Chaplin, Fidel Castro i Frida Kahlo. Adoptowała dwunastkę dzieci różnych narodowości, tworząc „tęczową rodzinę” żywy manifest międzyludzkiej równości. Z pasją gromadziła egzotyczne zwierzęta i jeszcze większe rzesze wielbicieli. „To najbardziej sensacyjna kobieta, jaką kiedykolwiek widziano” – mówił o niej sam Ernest Hemingway.

O autorce

Elżbieta Sieradzińska to romanista z zamiłowania i wykształcenia, tłumacz z francuskiego w nocy, a dyrektorka Miejskiej Biblioteki Publicznej w Mińsku Mazowieckim w dzień. Od lat przełamuje stereotypy w postrzeganiu roli biblioteki w życiu lokalnej społeczności. Z serca i duszy muzyk, wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów w języku polskim, francuskim i kreolskim. Z własnym zespołem Costanova nagrała promocyjną płytę „Voyage”. Brała udział m.in. audycjach muzycznych „Pod dachami Paryża”, Spotkaniu Noblistów na Zamku Królewskim, występowała w Instytucie Francuskim i Domu Literatury w Warszawie, we Francji (m.in. Tydzień Kultury Polskiej w Châteauroux, Festiwal Pięciu Zmysłów w Saint-Egrève), w Rosji i na Ukrainie.

Autorka artykułów poświęconych górom („n.p.m”, „Góry”) oraz muzyce i kulturze Wysp Zielonego Przylądka (m.in. „Jazz Forum”, „Globtroter”, „Claudia”, „Gazeta Wyborcza”). Autorka przekładów książek głownie z historii chrześcijaństwa i literatury górskiej. Oficjalna blogerka w serwisie internetowym poświęconym Afryce (www.afryka.org 2007-2012). Autorka przekładów piosenek Cesárii Evory dla Sony-BMG na polskich wersjach płyt: „Voz d’Amor” (2003) i „Rogamar” (2006)”. Członek honorowy Stowarzyszenia Pisarzy Południowej Francji „Le Félibrige”. Odznaczona brązowym medalem „Zasłużony dla Kultury” Gloria Artis (2006) i, w uznaniu za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury,  Złotym Krzyżem Zasługi (2015).