Blisko pięciomiesięczna bitwa pod Monte Cassino była punktem kulminacyjnym starć na froncie włoskim. W 1944 roku armia aliancka stoczyła z niemieckim Wehrmachtem cztery walki w rejonie klasztoru we włoskim masywie. Tak długo, jak Niemcy utrzymywali swoje pozycje, mogli blokować najdogodniejsze połączenia drogowe i kolejowe południowych Włoch z Rzymem. Przez kilka miesięcy wojska generałów Heinricha von Vietinghoffa i Fridolina von Sengera bez trudu odpierały atak żołnierzy amerykańskich, nowozelandzkich, brytyjskich i indyjskich, dzięki uwarunkowaniom terenu, w którym nie można było wykorzystać sił pancernych.
Przygotowując się do kolejnej ofensywy, alianckie dowództwo powierzyło przełamanie umocnień Linii Gustawa brytyjskiej 8. Armii, w skład której wchodził 2. Korpus Polski gen. Władysława Andersa. Najtrudniejsze zadanie, czyli zdobycie masywu Monte Cassino, przypadło Polakom. 18 maja 1944 roku w południe, na ruinach benedyktyńskiego opactwa plutonowy Emil Czech odegrał hejnał mariacki, ogłaszając zwycięstwo polskich żołnierzy.
Fotografie z wielu źródeł
Prezentowane zdjęcia pochodzą m.in. z Instytutu i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, Imperial War Museum, Militärhistorisches Museum der Bundeswehr w Dreźnie, Biblioteki Narodowej Nowej Zelandii, archiwów Miasta Cassino, archiwów francuskiego Ministerstwa Obrony, Centralnej Biblioteki Wojskowej, Narodowego Archiwum Cyfrowego oraz ze zbiorów prywatnych.
Wystawa poświęcona bitwie pod Monte Cassino rozpoczyna cykl przedsięwzięć upamiętniających 75. rocznicę walk we włoskim masywie. Ich zwieńczeniem będą uroczyste obchody na polskim cmentarzu wojskowym na Monte Cassino, które odbędą się 18 maja 2019 roku.