Jaka była naprawdę? Premiera „Szymborska. Znaki szczególne. Biografia wewnętrzna”

To opowieść o niezwykłej kobiecie – jej niezależności, temperamencie i apetycie na życie. Wisława Szymborska jest tu pełna kontrastów: rozpaczy i zachwytu, dystansu i pełnej bliskości, dojrzałości i dziewczęcości. „Czasami jestem podobna do siebie, a czasami nie” – powtarzała. Jaka więc była naprawdę polska noblistka z 1996 roku? Autorka książki „Szymborska. Znaki szczególne. Biografia wewnętrzna”, Joanna Gromek-Illg – znajoma Wisławy Szymborskiej, bywająca w tym samym towarzystwie – pracowała nad nią pięć lat. Dotarła do nie publikowanych wcześniej listów poetki i do poetki. W ten sposób powstała jej biografia wewnętrzna.

Od zawsze budziła emocje. Była bliska także tym, którzy nigdy wcześniej nie czytali poezji. Czytelnicy myśleli o niej jak o przyjaciółce, sąsiadce i doradczyni. To może dziwić, tym bardziej że tak mało pisała i mówiła o sobie. Łączyła cechy, zdawałoby się, nie do pogodzenia: czułość i ironię, surowość i serdeczność, dojrzałość i dziewczęcy urok. Nie bez powodu jeden z bliskich pisał do niej: „Wisełko, jesteś taka wieloraka”. Nie dało się jej zaszufladkować. Na jednej ze słynnych kartek wysyłanych do przyjaciół umieściła swój adres: „pokój z osobnym wejściem”.

„Interesowało mnie nie tyle życie zewnętrzne, ile psychika poetki, jej przeżycia wewnętrzne. Dostępu do tej sfery broniła bardzo stanowczo, powtarzając: „to po mojej śmierci”, co skutecznie peszyło rozmówców. Na podstawie przede wszystkim listów, ale też rozmów z przyjaciółmi i znajomymi Wisławy spróbowałam odtworzyć tę część jej biografii, którą najskrzętniej ukrywała” – czytamy we fragmencie Prologu.

O autorce

Joanna Gromek-Illg z wykształcenia polonistka i filozof, pracowała jako nauczycielka, scenarzystka i reżyserka filmów dokumentalnych oraz kabaretowych widowisk telewizyjnych, redaktorka i krytyk literacki. Jest autorką kilkudziesięciu wywiadów, m.in. z Czesławem Miłoszem. Jej hobby to fotografowanie.