Hipnotyczny portret ludzi na rozdrożu. „Im dalej w las, tym więcej drzew” w kinach

Siedem przejmujących historii o ludziach, ich emocjach i poszukiwaniu porozumienia. Każda z nich zaczyna się niewinnie by z każdą minutą wciągać widza w coraz gęstszą atmosferę. Wielu bohaterów, których sporo dzieli – wiek, doświadczenie, motywacje, życiowe priorytety. Łączy poczucie niespełnienia, skrywana frustracja, wyczuwalny podskórny niepokój. Każdy z nich próbuje wyrazić swoje emocje, ale czuje się niezrozumiany. Intymną atmosferę produkcji podkreślają pełne zbliżeń i długich ujęć klimatyczne zdjęcia. Film jednego z najciekawszych węgierskich twórców Bence’a Fliegaufa nawiązuje do jego debiutu – głośnego obrazu „Gąszcz”. „Im dalej w las, tym więcej drzew” został nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem na MFF w Berlinie.

Komunikacyjny rozdźwięk widać w każdej formie relacji: rodzinnej, przyjacielskiej, partnerskiej. Dotyczy nie tylko uczuć czy spojrzenia na świat, ale też niezabliźnionych jeszcze ran czy niesprecyzowanych planów na przyszłość. Młoda dziewczyna obwinia ojca za śmierć matki, para nie może zdecydować, czy to najlepszy moment na dziecko, inna spiera się o poprzedni związek mężczyzny, kobieta próbuje wpłynąć na światopogląd swojego syna. Każdy z bohaterów, także pozostałych historii, czuje się osaczony i samotny. 

„Za sprawą Fliegaufa i jego znakomitej obsady widzowie mogą uznać tytułowy las za interesujące miejsce do odwiedzenia” – pisze Screen International. „Imponująca i intensywna gra aktorska” – podkreśla Cineuropa. „W nowym filmie Fliegaufa widać subtelny kunszt opowiadania historii” – dodaje Screenanarchy.

O reżyserze

Bence Fliegauf to węgierski scenarzysta, reżyser, scenograf i reżyser dźwięku. Urodził się w 1974 roku w Budapeszcie. W pełnym metrażu zadebiutował w 2003 roku filmem „Gąszcz”, który miał premierę w sekcji Forum festiwalu Berlinale i przyniósł mu nagrodę im. Wolfganga Staudtego. Rok później za pokazywany w tej samej sekcji film „Dealer” otrzymał nagrodę publiczności.

Festiwalowe sukcesy kontynuował w Locarno, gdzie jego „Mleczna droga” została nagrodzona Złotym Lampartem. W 2012 roku „To tylko wiatr” pokazywany był w konkursie głównym Berlinale, otrzymując Srebrnego Niedźwiedzia – Nagrodę Grand Prix Jury.