Jamey Bradbury tą książką szturmem wdarła się do świata literackiego (fot. mat. pras.)
Sztuczki, dzięki którym podstępnie wkrada się w łaski rodziny, groźna twarz nieznajomego w tłumie, odcisk buta na skraju lasu. Rodzina Tracy jest w tarapatach. „Dzikie serce” to nietypowa opowieść o miłości i niesamowity horror – jak połączenie sióstr Brontë ze Stephenem Kingiem. To nią Jamey Bradbury debiutowała, szturmem wdzierając się do świata literackiego. Prawa do jej książki kupiły już wydawnictwa m.in. z Francji, Węgier i Włoch. „Literacka powieść, pełna napięcia i niepokoju z elementami thrillera; silny związek głównej bohaterki z naturą; niesamowita sceneria surowej Alaski – dzika przyroda, surowy klimat, psie zaprzęgi; kruchość człowieka w obliczu sił natury” – zauważa John Irving.
Nastoletnia Tracy, urodzona traperka,
wychowana w dzikich ostępach Alaski, spędza całe dnie na tropieniu zwierząt i
powożeniu psim zaprzęgiem w lasach otaczających jej rodzinny dom. Chociaż czuje
się bezpieczna w tej dziewiczej krainie, zawsze przestrzega zasad, których
nauczyła ją matka, zanim zginęła. Nigdy nie trać domu z oczu, nigdy nie wracaj
do domu z brudnymi rękami, a przede
wszystkim: nigdy nie rań innych ludzi do krwi.
Pewnego dnia obcy mężczyzna napada na Tracy w lesie. Dziewczyna nie pamięta dokładnie, co się stało, ma jednak wrażenie, że zanim straciła przytomność, zraniła go nożem do krwi. Następnego dnia zauważa dziwnie znajomą postać, która wyłania się spomiędzy drzew. Zajęta wspieraniem ojca i przygotowaniami do zbliżających się zawodów Iditarod, Tracy nie ma czasu się nad tym zastanawiać. Niespodziewanie w domu pojawia się Jesse Goodwin, tajemniczy wędrowiec poszukujący pracy. Dziewczyna wyczuwa, że coś ukrywa, lecz nie może ostrzec ojca, nie wyjawiając przy tym prawdy o napaści. Wkrótce zauważa, że dzieje się coś niebezpiecznego…
O autorce
Jamey Bradbury, jej utwory publikował „Black Warrior Review” jako zwyciężczyni dorocznego konkursu na opowiadanie, „Sou’wester” i „Zone 3”. Zdobyła także Estelle Campbell Memorial Award przyznawaną przez National Society of Arts and Letters. Mieszka w Anchorage na Alasce.
„Jamey Bradbury napisała mocną powieść o delikatnej równowadze między życiem a śmiercią, o istocie oraz kruchości człowieczeństwa w obliczu sił natury, a także o tym, jak to jest być nie do końca człowiekiem” – pisze „Library Journal”. Z kolei Jennifer McMahon dodaje, że „Bradbury debiutuje oszałamiającą książką pełną tajemnic i głodu, smutku i tęsknoty. Niczym zima na Alasce, ta powieść zmroziła mnie i zdjęła milczącą grozą”.
