Holender Jakob Störr jest kapitanem żeglugi morskiej. Jeden z jego przyjaciół sugeruje, że dobrym rozwiązaniem dla bohatera byłoby małżeństwo, które pozwoli mu się ustatkować. Spędzając czas w wytwornej paryskiej kawiarni, Störr postanawia, że ożeni się z pierwszą kobietą, która przekroczy jej próg. Okazuje się nią piękna, dystyngowana Lizzie. Kiedy mężczyzna podchodzi do jej stolika i opowiada o swoich zamiarach, początkowo jest nieco zakłopotana. Ku zaskoczeniu wszystkich decyduje się jednak przyjąć tę nieoczekiwaną propozycję.
Szczęście świeżo upieczonej pary nie trwa jednak długo. Jakob musi często wyjeżdżać do pracy na statku, gdzie czuje się znacznie pewniej niż na paryskich salonach. Częsta nieobecność mężczyzny i długa rozłąka nie wpływają najlepiej na wzajemne relacje małżonków, zwłaszcza gdy w otoczeniu samotnej kobiety pojawia się majętny pisarz Dedin. Jacob popada w coraz większą paranoję…
O reżyserce i pisarzu
Ildikó Enyedi to węgierska reżyserka i scenarzystka filmowa. Urodziła się w 1955 roku w Budapeszcie. W czasach studenckich należała do grupy artystycznej Indigo, pracowała też w jedynym z niezależnych studiów filmowych w państwach bloku wschodniego – Béla Balázs Studio. Wielkim sukcesem okazał się już jej pełnometrażowy debiut „Mój wiek XX”, za który otrzymała Złotą Kamerę na festiwalu w Cannes. Znalazł się on także na liście 12 najwybitniejszych węgierskich filmów w historii. Kolejne produkcje, które były pokazywane na dużych europejskich festiwalach, ugruntowały pozycję Enyedi jako czołowej reżyserki kina art-house’owego. W 2012 roku zrealizowała dla HBO Europe serial „Terapia”. Jej największym sukcesem jest Złoty Niedźwiedź na berlińskim festiwalu i oscarowa nominacja za „Duszę i ciało” (2017). Enyedi udziela się także jako wykładowczyni.
Milán Füst to węgierski poeta, prozaik i dramatopisarz. Twórca węgierskiej odmiany wiersza wolnego. Na jego utwory znaczący wpływ miała antyczna kultura grecka i Biblia. Inspirowali go Szekspir i Tołstoj, co odczuwa się także w jego bestsellerowej powieści „Historia mojej żony”, która ukazała się w latach 60. XX wieku. Pisarz często przelewał na swoich bohaterów własne emocje i stan ducha. Potrafił pięknie pisać o bólu, samotności i miłości.