„Śniegu już nigdy nie będzie” Szumowskiej i Englerta polskim kandydatem do Oscara
10 sierpnia, 2020
Nic tak nie boli, jak życie w niewoli. Francuska komedia „Klub Rozwodników” w kinach
14 sierpnia, 2020

„Dzieci z Pawiaka”. Podróż do świata wspomnień świadków kart naszej historii

Obecnie w tym miejscu mieści się Muzeum Więzienia Pawiak, oddział Muzeum Niepodległości (fot. wikipedia.org)

Szacuje się, że w latach 1939–1944 na Pawiak – do największego niemieckiego więzienia politycznego na terenie okupowanej Polski trafiło ponad 100 tysięcy osób. 37 tysięcy z nich zginęło w egzekucjach lub zostało zamordowanych w trakcie przesłuchań na Szucha lub w celach, albo zmarło w szpitalu więziennym, a 60 tysięcy wywieziono do obozów koncentracyjnych. Najwięcej trafiło do Auschwitz-Birkenau, a także do Ravensbrűck, Gross-Rosen, Majdanka, Stutthofu, Sachsenhausen, obozu pracy w Treblince i do Buchenwaldu. Na Pawiak trafiały całe rodziny, również kobiety w ciąży, dzieci i młodzież zaangażowana w działalność konspiracyjną. Poruszające historie ocalałych opisuje Sylwia Winnik w nowej książce „Dzieci z Pawiaka”.

Autorka bestsellera „Dziewczęta z Auschwitz” w swojej nowej książce zabiera czytelników do świata wspomnień świadków najczarniejszych kart polskiej historii. Sylwia Winnik dotarła do niepublikowanych dotąd opowieści i osobistych zdjęć bohaterów tamtych wydarzeń.

Jan spędził dwa pierwsze lata swojego dzieciństwa w celi. Nie znał innego świata. Więzienie było da niego jedynym domem. Janina, pseudonim Mirka, już w wieku dziesięciu lat postanowiła pomagać mamie w działalności konspiracyjnej. Jako dwunastolatka została zaprzysiężona na samodzielną łączniczkę. Gdy miała czternaście lat, aresztowało ją gestapo. Trafiła prosto do piekła Pawiaka. Emilię zgarnęli w szóstym miesiącu ciąży. Jako pierwszy na Pawiak trafił jej mąż. Lilii, ich córka urodzona w więzieniu, do dziś nie potrafi spokojnie czytać wspomnień katowanego tam ojca.

Dzień na Pawiaku

6.00  pobudka

6.20  apel poranny

6.25  wyjście więźniów do ubikacji

7.00  śniadanie: kawa zbożowa niesłodzona i całodzienna i porcja chleba: 125-250 g

7.15  zbiórka więźniów i wyjazd „budy” na Szucha

8.30  wywoływanie na transporty

9.00  zbiórka chorych

11.30  powrót więźniów z przesłuchań i doprowadzanie nowych więźniów na obiad

12.30  obiad: 3/4 litra zupy z buraków lub brukwi, czasami z zatęchłej, suszonej ryby lub nieprzesianej mąki (tzw. „berlaj”)

13.00  zbiórka więźniów i przyjazd „budy” z Szucha

16.00  wyjście więźniów do ubikacji

16.30  powrót z popołudniowych przesłuchań

17.00  kolacja: niesłodzona kawa zbożowa, raz w tygodniu 3/4 litra zupy; przywóz nowych więźniów

18.00  apel wieczorny

21.00  wygaszanie świateł

(fot. Natalia Junik-Cymbała)

O autorce

Sylwia Winnik – autorka, która ocala historie od zapomnienia. Do tej pory ukazały się dwie jej książki. Debiut, „Dziewczęta z Auschwitz”, szybko stał się bestsellerem.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *