„Pocztówki ze Wschodu”. Tych wspomnień nie zniszczy nawet piekło obozu koncentracyjnego
21 kwietnia, 2021
Technika, obsada i cięty humor. Superprodukcja „Wonder Woman” powraca na Blu-ray i DVD
23 kwietnia, 2021

Ćwiczenie z pamięci bez retuszu. Autobiografia Andy Rottenberg „Proszę bardzo”

Anda Rottenberg w obiektywie Andrzeja Świetlika (fot. mat. pras.)

To książka o trudnych relacjach, miłości, cierpieniu, poszukiwaniu tożsamości, oczekiwaniu, stracie, śmierci i pogodzeniu z losem. O upadkach i o podnoszeniu się. Anda Rottenberg, historyczka sztuki, krytyczka i publicystka, organizatorka i kuratorka licznych wystaw, poszukiwania swoich korzeni przeplata z wątkiem dramatycznej historii zaginionego syna, o czym opowiada odważnie i szczerze. Wydana właśnie książka zatytułowana „Proszę bardzo” to wznowienie jej autobiografii.

Anda Rottenberg rekonstruuje dzieje własnej rodziny, niejednorodnej pod względem etnicznym i wyznaniowym. Babka ze strony ojca jako ortodoksyjna Żydówka nosiła perukę i przestrzegała restrykcyjnych zasad koszerności. Krewni po kądzieli byli pochodzenia rosyjskiego, a wszelkie uroczystości obchodzili w obrządku prawosławnym. Dlatego też autorka swoich korzeni szuka m.in. na nowosądeckim kirkucie i w Nowosybirsku.

Rodzinnymi opowieściami oswaja nieobecnych. Niczego nie retuszuje. Nie przemilcza i tego, że wujek był pionierem i komsomolcem. Wspomina o skandalu obyczajowym, jaki wybuchł tuż po ślubie jednej z ciotek. Opowiada przy tym niezwykłą historię łagrową o znajomości swoich przyszłych rodziców. Z fragmentarycznych relacji, z dokumentów urzędowych usiłuje wydobyć informacje o konkretnych osobach, które zginęły w obozach koncentracyjnych i gułagach. Anda Rottenberg nie zapomina również o żywych. Krewnych odnajduje zarówno w Rosji, jak i w Szwajcarii oraz Kanadzie.

O autorce

Anda Rottenberg to urodzona w 1944 roku polska historyczka sztuki, krytyczka i publicystka, organizatorka i kuratorka licznych wystaw. Jest również autorką poświęconych sztuce artykułów naukowych i esejów, zamieszczanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach.

W latach 1993–2000 dyrektor Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie, od 1998 roku przewodnicząca Fundacji Instytutu Promocji Sztuki. Autorka m.in. książek „Sztuka w Polsce 1945–2005”, „Przeciąg: Teksty o sztuce polskiej lat 80.”, „Rottenberg. Już trudno” (z Dorotą Jarecką), „Berlińska depresja. Dziennik”, „Lista. Dziennik 2005” i „Zbliżenia. Szkice o polskich artystach”. Nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Gdynia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *