Co nam zostało z tamtych lat. Barwna opowieść o autorze słów do „Tanga milonga”

To czarująca opowieść o tętniącej życiem międzywojennej Warszawie i losach Andrzeja Własta, najpopularniejszego i najpłodniejszego przedwojennego tekściarza, twórcy przebojów Eugeniusza Bodo, Zuli Pogorzelskiej czy Hanny Ordonówny. Książka „Tango milonga, czyli co nam zostało z tamtych lat” autorstwa Ryszarda Wolańskiego, dzięki unikatowym fotografiom i materiałom graficznym, porządkuje fakty i ujawnia nieznane dotąd informacje z życia twórcy oraz obrosłych w legendę życiorysów gwiazd wykonujących jego przeboje. Dzięki dołączonej płycie z kultowymi utworami lat 20. i 30. XX wieku w interpretacji Chóru Dana, Mieczysława Fogga, Eugeniusza Bodo, Hanki Ordonówny, Adolfa Dymszy i innych, przywraca życie temu co dzisiaj wspominamy z sentymentem.

Andrzej Włast był jedną z najważniejszych postaci międzywojennej polskiej estrady. Tworzył niezapomniane do dziś przeboje dla ówczesnych supergwiazd rewii i teatrów: Lody Halamy, Eugeniusza Bodo, Ludwika Sempolińskiego, Hanki Ordonówny i Zuli Pogorzelskiej. To on zresztą wymyślił słowo „przebój” jako zamiennik dla niemieckiego „szlagieru”. Włast znakomicie wyczuwał gusty publiczności i bez skrupułów je wyzyskiwał. Uruchomiał działalność najsławniejszych scen rewiowych stolicy: Perskiego Oka, Morskiego Oka, Reksa, kinoteatru Hollywood, Wielkiej Operetki, Wielkiej Rewii oraz Ali Baby. Pisał dla nich libretta operetkowe i scenariusze programów kabaretowych.

Nieczuły na przejawy kryzysu ekonomicznego, zaczepki złośliwej krytyki i epitety zazdrośników, którzy nazywali go „pierwszym grafomanem Drugiej Rzeczpospolitej”, tworzył do samego wybuchu wojny. Niestety los obszedł się z nim tragicznie. Wkrótce po wkroczeniu hitlerowców do Warszawy „fabrykant szlagierów”, jak określiła go jedna z gadzinówek, trafił na roboty przymusowe, a następnie do getta. – Autor, badając dostępne informacje i dokumenty dotyczące bohatera tej pracy, znakomitego poety i tekściarza Andrzeja Własta, nieustępliwie dociera do wszystkich osiągalnych źródeł. Wolański daje swojemu tekstowi niepodważalny atest autentyczności przedstawianych w nim informacji. Prezentuje postać i losy wielce zasłużonego dla polskiej kultury artysty tragicznego, o którym należy wiedzieć dużo, dużo więcej niż tylko to, że napisał słowa do „Tanga milonga” – zauważa dziennikarz muzyczny Wojciech Mann.

O autorze

Ryszard Wolański, dziennikarz muzyczny, absolwent warszawskiej PWSM, przez wiele lat związany z polskim radiem i telewizją. Autor licznych reportaży i relacji z najważniejszych imprez i festiwali muzycznych. Pomysłodawca i autor edycji radiowej, cyklu telewizyjnego, pierwszego w kraju wydawnictwa multimedialnego oraz książki pod wspólnym tytułem „Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej”.

Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, STOART-u i ZAiKS-u, laureat licznych nagród za całokształt działań na rzecz popularyzacji polskiej muzyki rozrywkowej i jazzowej, m.in. nagrody TVP, ZAiKS-u, PSJ, Gloria Artis. Autor książek o tematyce muzycznej i biografii gwiazd międzywojennego dwudziestolecia: „Już nie zapomnisz mnie. Opowieść o Henryku Warsie”, „Eugeniusz Bodo. Już taki jestem zimny drań”, „Tola Mankiewiczówna. Jak za dawnych lat” i „Aleksander Żabczyński. Jak drogie są wspomnienia”.