Karolina Przewrocka-Aderet odnajduje niezwykłych „Polanim” i opowiada ich historie (fot. mat. pras.)
Choć od lat mieszkają we własnym, żydowskim kraju, podskórnie wciąż są związani z miejscem pochodzenia. Dzieli ich stosunek do Polski, uzależniony od roku i okoliczności wyjazdu, łączy sentyment do kultury i języka. I tęsknota za tym, co najlepiej im znane: zapachami, smakami, pejzażem, sposobem myślenia czy zachowania nieprzystającym do bliskowschodniej rzeczywistości. Na ślady tej tęsknoty, zwożonej do Izraela przez dekady, można trafić na każdym kroku. Karolina Przewrocka-Aderet wiedziona reporterską intuicją odnajduje niezwykłych „Polanim” i opowiada ich historie.
Są tragiczne, sentymentalne, a nieraz zabawne. Czytamy
o grupie Żydów, którzy w 1934 roku wyruszyli z Warszawy do
Palestyny na rowerach, o włocławiance, która wiosną 1948 roku przygotowała
ceremonię ogłoszenia niepodległości kraju, o telawiwskim Gomułkowie,
zamieszkiwanym przez emigrantów z lat 50. czy o polskich architektach
uczestniczących w budowie Tel Awiwu.
O tych, którzy do Polski wrócili
i o tych, którzy stworzyli sobie namiastkę Polski w Izraelu.
W kraju tak odległym, a jednak bliskim, bo budowanym od podstaw przez
ludzi ukształtowanych przez polską kulturę.
O autorce
Karolina Przewrocka-Aderet, dziennikarka, korespondentka „Tygodnika Powszechnego” z Izraela. Współautorka antologii „Przecież ich nie zostawię. O żydowskich opiekunkach w czasie wojny”oraz wraz z ks. Adamem Bonieckim, książki „W Ziemi Świętej”. Nominowana do Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej.
Współpracowała z polskimi i niemieckimi mediami, m.in. „Przekrojem”, TVP Kultura, Polską Agencją Prasową, krakowską „Gazetą Wyborczą”, portalem gazeta.pl, Deutsche Welle oraz „Der Freitag”. Studiowała w Krakowie, Berlinie i Tel Awiwie. W Izraelu mieszka od pięciu lat.
