Gra słów i niedopowiedzeń. „Osiem białych nocy” oczaruje albo odrzuci
1 stycznia, 2019
Fiatem 125p po nową tożsamość. Reportaż „My, superimigranci”
3 stycznia, 2019

Podróż przez życie trenerskiej legendy. Książka „On, Strejlau”

Tę książkę czyta się tak, jakby się słuchało kolejnego komentowanego przez niego meczu (fot. mat. pras.)

W środowisku budzi szacunek, a stacje telewizyjne ustawiają się w kolejce po trzy zdania komentarza do każdej wiadomości ze świata futbolu. Jego głos eksperta zna prawie każdy telewidz. Rzadko mówiono o nim w towarzystwie per Andrzej, raczej Strejlau z dodatkiem – ON. Dziwne nazwisko dziwnego faceta. Teraz, po trzech ćwiartkach wieku spędzonych przy piłce, przyszedł czas rozliczenia w książce Jerzego Chromika – „On, Strejlau”

Wydaje się nie do zastąpienia, ale był przeważnie obcym, który nie pasował do układanki w naszej piłce. Za inteligentny i za uczciwy, a do tego niepijący alkoholu. Ktoś taki był i jest z definicji podejrzany. Bez wahania zabierał głos w różnych gremiach, zawsze gdy nie zgadzał się z jakąś tezą. Nie kalkulował, co mu się opłaci. Do dziś jest romantykiem futbolu, do bólu logicznym.

Rodzinne losy, kulisy sukcesów drużyny Kazimierza Górskiego, korupcja w futbolu i podłoże konfliktu z Jackiem Gmochem. Jerzemu Chromikowi we właśnie opublikowanej książce, nie tylko o tym opowiada z charakterystyczną dla siebie swadą, a czyta się to tak, jakby się słuchało kolejnego komentowanego przez niego meczu.

O autorach

Andrzej Strejlau w młodości piłkarz ręczny i… nożny. Od czasów szkolnych związany z klubem AZS-AWF, który w pewnym okresie reprezentował w obu dyscyplinach jednocześnie, by następnie zostać trenerem III-ligowej drużyny piłki nożnej. Jako napastnik grał w kilku stołecznych zespołach: Gwardii, Hutniku i Legii. W 1968 został trenerem reprezentacji Polski juniorów, później był szkoleniowcem narodowej drużyny młodzieżowej (do 1975 roku). Następnie został drugim trenerem pierwszej reprezentacji prowadzonej przez Kazimierza Górskiego. Podczas mundialu w roku 1978 ponownie był drugim trenerem kadry, tym razem Jacka Gmocha. W latach 1989–1993 pełnił funkcję selekcjonera reprezentacji Polski. Jako trener pracował w Polsce: Legia Warszawa, Zagłębie Sosnowiec i Zagłębie Lubin oraz za granicą: na Islandii, w Grecji i Chinach. Wieloletni pracownik Wydziału Szkolenia PZPN, a w latach 2005–2006, po wybuchu afery korupcyjnej, szef Polskiego Kolegium Sędziów. Obecnie jest ekspertem i komentatorem piłkarskim.

Jerzy Chromik to publicysta, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu Warszawskiego. Reportaż dyplomowy obronił w pracowni Krzysztofa Kąkolewskiego. Zadebiutował w tygodniku „Sportowiec”. Publikował również w „Meczu”, „Expressie Wieczornym” i „Przeglądzie Sportowym”. Przeprowadził wiele głośnych wywiadów, a najsłynniejszy to „Spowiedź napastnika” z Dariuszem Dziekanowskim. Autor demaskatorskich tekstów o korupcji w polskiej piłce. Konsultant filmu „Piłkarski poker” Janusza Zaorskiego. Od 15 lat w TVP Sport.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *