„Demi Moore. Intymnie”. Szczera i bezkompromisowa autobiografia gwiazdy Hollywood
11 listopada, 2020
Noblistka Olga Tokarczuk zaprasza za kulisy twórczości. Premierowy „Czuły narrator”
12 listopada, 2020

„Ludowa historia Polski”. Opowieść widziana oczami ubogich i niewykształconych

Autorem „Ludowej historii Polski” jest Adam Leszczyński (fot. Patatof)

To pierwsza książka historyczna, która zawiera monumentalną opowieść o tym, co zostało w naszej pamięci zakłamane, albo z niej wyparte. „Ludowa historia Polski” została przedstawiona przez Adama Leszczyńskiego z perspektywy ubogich i niewykształconych. To także wstrząsające świadectwo władzy i przemocy, którą powszechnie stosowały elity – od początku Polski, aż do czasów współczesnych. To wreszcie historia buntu i oporu – sabotażu w pracy, buntu przeciwko pańszczyźnie, strajku w fabrykach. Było ich w historii Polski bardzo wiele, niekiedy niesłychanie okrutnych, ale także przemocy stosowanej powszechnie w życiu codziennym.

Głównym przedmiotem książki jest władza tych, którzy w społeczeństwie są na górze nad tymi, którzy są na dole oraz instytucje społeczne, które służyły elitom do przejmowania tego, co wyprodukował lud. To nie tylko więc historia poddaństwa i pańszczyzny, ale także relacji w fabryce i w biurze w XIX wieku. To historia ludowa, a nie narodowa: autora mniej interesują wojny i powstania, a bardziej to, jak ich sukcesy i klęski zmieniały relacje pomiędzy mieszkańcami naszego kraju: Polakami, Żydami, Ukraińcami i innymi mniejszościami.

To także historia idei, które uzasadniały sprawowanie władzy przez pana nad poddanymi, przez fabrykanta czy dyrektora nad robotnikami. Elity wytwarzały wiele uzasadnień dla swojego statusu i te uzasadnienia zmieniały się w czasie. Leśniewski śledzi ich ewolucję. Równolegle trwała także dyskusja o emancypacji i równości. Zwolennicy tych idei zwykle jednak byli na naszych ziemiach w mniejszości.

O autorze

Adam Leszczyński to historyk, socjolog i dziennikarz. Profesor Uniwersytetu SWPS w Warszawie. Współzałożyciel portalu OKO.press oraz członek zespołu „Krytyki Politycznej”, wieloletni publicysta „Gazety Wyborczej” (2005-2017).

Autor nagradzanych książek reporterskich, m.in. „Naznaczeni. Afryka i AIDS” oraz „Zbawcy mórz”, a także publikacji naukowych o historii społecznej PRL oraz o problemach modernizacji peryferyjnej („Skok w nowoczesność”) i polityce rozwojowej. Publikował m.in. w „Polityce”, „Newsweeku”, „Krytyce Politycznej” czy „Tygodniku Powszechnym”, a za granicą m.in. w „Guardianie” i „El Pais”. W 2017 roku ukazała się jego książka „No dno po prostu jest Polska. Dlaczego Polacy tak bardzo nie lubią swojego kraju i innych Polaków”.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *