W głównych rolach występują Zbigniew Zamachowski i Krzysztof Kwiatkowski (fot. Katarzyna Chmura-Cegiełkowska)
Warszawa międzywojenna, rozkoszna, szalona, a w niej piękne panie i teściowe, narzeczeni i mężowie, bale i skandale. To wszystko na Dużej Scenie Teatru Polskiego w Warszawie w spektaklu „Żołnierz królowej Madagaskaru”. W sztuce w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego nie zabraknie też kabaretu, strusich piór, kankana, a nawet pirotechnicznych wybuchów i słynnego „Bój się Boga, Mazurkiewicz!”. Całość dopełnia niemal dwudziestoosobowa obsada artystów, w tym Zbigniew Zamachowski, Krzysztof Kwiatkowski czy Joanna Trzepiecińska.
– To jest taki relaks i próba złapania oddechu, z inteligentnym, lekkim tekstem Juliana Tuwima, świetną muzyką Tadeusza Sygietyńskiego i użyciem starych warszawskich kawałków w aranżacji Krzysztofa Herdzina, ku pokrzepieniu serc. Starsi się wzruszą i będą mieć łezkę w oku, ale liczę też na te wszystkie „słoiki”, że dla nich to będzie bardzo współczesne – podkreśla Jasiński. – Najistotniejsze jest to, żeby widz wyszedł uśmiechnięty i zadowolony, żeby było mu lepiej niż jak zasiądzie w fotelu – podkreśla Zbigniew Zamachowski. Wtóruje mu Joanna Trzepiecińska, zdaniem której „chodzi o to, żeby było to lekkie i dowcipne, miało wdzięk i iskrzyło, tak żeby publiczność się uśmiechnęła i odprężyła”.
Głównym bohaterem spektaklu „Żołnierz królowej Madagaskaru” jest Saturnin Mazurkiewicz, czyli stateczny mecenas z Radomia, wdowiec na wydaniu, założyciel i prezes Towarzystwa Krzewienia Dobrych Obyczajów i Walki z Zarazą Moralną. – Jego przeszłość nie jawi się tak spokojnie i moralnie jakby się mogło wydawać. Tego żywiołu i wulkanu, w który moja postać została wmontowana, życzyłbym każdemu facetowi chociaż raz w życiu – przyznaje Zamachowski. Rusza on w podróż do stolicy wraz z synem Kaziem, początkującym dramaturgiem i afrykanistą hobbystą. – Postawiłem na Kazia. On jest anarchistą i piromanem z zamiłowania, więc przywozi pełne kufry wybuchów z Radomia. Będzie podpalał Warszawę – przyznaje reżyser.
Zbigniew Zamachowski w tańcu (fot. Katarzyna Chmura-Cegiełkowska)
Podboje miłosne w Warszawie
Panowie Mazurkiewicz do Warszawy wybierają się też w celach matrymonialnych, z czym młodszy z nich specjalnie się nie kryje, przeciwnie do starszego. – Kazio jest zachwycony Warszawą i uważa, że w Radomiu jest gorzej niż w stolicy. Ma on wielką słabość do płci przeciwnej i jedzie tam na podboje, czego nie ukrywa. Obaj panowie będą robili co mogli, żeby znaleźć swoją drugą połówkę – zauważa Krzysztof Kwiatkowski.
Podrzuca też nowy tekst dramaturgiczny do teatrzyku Arkadia i liczy że zostanie on wystawiony, co też się dzieje. Jest to jego debiutancka sztuka, zatytułowana „Żołnierz królowej Madagaskaru”. – Kochamy Warszawę, więc dobrze jest sobie przypomnieć piękną, staro warszawską opowieść – podkreśla Krzysztof Jasiński. – Nie epatujemy dekoracjami i próbą odtwarzania tamtej rzeczywistości. Jedni umiejscawiają to w fin de siècle’u, inni w latach 20. i 30. XX wieku. My mamy taki mix, ale istotniejsze niż czas jest to, co się przytrafia naszym bohaterom – przyznaje Zamachowski. – Każdy ma jakieś zadanie do wykonania. Ja gram rolę Mąckiej, takiej ciotki-klotki, reagującej od śmiechu do totalnej rozpaczy, w groteskowy momentami sposób, ale lubię takie rzeczy grać – mówi Trzepiecińska.
W spektaklu występuje niemal dwudziestoosobowa obsada artystów (fot. Katarzyna Chmura-Cegiełkowska)
Obsada i twórcy
W obsadzie znaleźli się przede wszystkim aktorzy Teatru Polskiego w Warszawie, czyli: Zbigniew Zamachowski, Krzysztof Kwiatkowski, Joanna Trzepiecińska, Ewa Makomaska, Szymon Kuśmider, Piotr Bajtlik, Joanna Pocica, Marta Wiejak, Izabella Bukowska-Chądzyńska, Paulina Janczak, Adrianna Dorociak, Monika Kaleńska, Adrianna Dorociak, Milena Kanabus, Wojciech Czerwiński, Adam Biedrzycki, Tomasz Drabek, Lidia Sadowa, Adrian Brząkała oraz Przemysław Pawlicki.
Spektakl realizowany jest w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości. Za dekoracje i kostiumy odpowiada Justyna Łagowska, a za choreografię – Agnieszka Brańska. W nagraniu muzyki do spektaklu udział wzięła Orkiestra Sinfonia Viva.
